12 . المسائل الطرابلسية الاولى :
صاحب ادب المرتضى گويد : نسخه اى از آن نيافتم ولى خود سيّد در المسائل الطرابلسية الثانية بدان ارجاع داده است و از اين ارجاع به دست مىآيد كه چنين رساله اى نيز از تأليفات او بوده است . [1] 13 . المسائل الطرابلسية الثانية :
رساله اى است كوچك ، سيّد اين رساله را در پاسخ سؤالهايى كه از شيخ ابو الفضل ، ابراهيم بن الحسن الابانى دريافت داشته تأليف كرده است . [2] اين رساله بر اصول مذهب امامى مشتمل ، و سيد در آن به كتاب المقنع فى الغيبة و الشافي فى الامامة خود ارجاع داده است . [3] 14 . المسائل الطرابلسية الثالثة :
رساله اى است خطى [4] مشتمل بر 23 مسأله كه سيّد در جواب سؤالهايى كه از شيخ ابو الفضل ، ابراهيم بن الحسن الابانى در سال 427 دريافت داشته [5] تأليف كرده است . از روح سؤالها پيداست كه سائل امامى بوده و دوست مىداشته كه مشكلات كلامى مربوط به مذهب از قبيل معنى علم خداوند به اشياء ، و نزول قرآن جملة واحدة ، و زندگى شهيدان پس از مرگ ، و خبرهاى كاهنان و حدود صحت آنها ، براى او روشن شود . [6] سيّد در اين رساله مسائلى را به كتاب الملخص [7] و الذخيرة و تنزيه الانبياء [8] ارجاع داده و چون به خبر واحد عمل نمىكرده است تصريح به وجوب حذر از قبول احاديث كتاب الكافي كلينى كرده است . [9] 15 . المسائل الرسية الاولى :
رساله اى است خطى مشتمل بر 28 مسأله كه سيّد در جواب مطالبى كه ابو الحسين ، المحسن بن محمّد بن الناصر الحسينى الرسى از او سؤال كرده تأليف كرده است . سائل - چنان كه ابن ادريس او را وصف كرده [10] و سؤالاتش بدان گواه است - دانشمندى بوده مدقق ، و فقيهى حاذق ، الزام كنندهء خصم ، احتجاج كننده اى كه جز مثل سيّد از عهدهء جواب احتجاجات او بر نمىآمده است ، سيد

[1] . ص 143 - 144 به نقل از مجموعهء خطى آقا شيخ آقا بزرگ ، 172 ، 157 .
[2] . مجموعهء خطى آقا شيخ آقا بزرگ ، 157 . ( ادب المرتضى ، 144 )
[3] . همان جا .
[4] همان ، 17 ، ( ادب المرتضى . 144 ) .
[5] همان جا .
[6] . مسألهء پنجم و ششم و هفتم ملاحظه شود .
[7] . مسألهء اول و دوم و دوازدهم و هفدهم ملاحظه شود . ( ادب المرتضى ، 145 )
[8] . مسألهء چهاردهم ملاحظه شود .
[9] ادب المرتضى ، 145 .
[10] . به مقدمهء رساله و نوشتهء آقا شيخ آقا بزرگ بر غلاف رساله مراجعه شود .

165