آقاى قويم در بعضى موارد اشعارى هم به مناسبت آورده‌اند كه در نسخ موجود خطَّى و چاپى نيامده . از جمله در ص 184 اين دو بيت نقل شده :
< شعر > ز بانگ سواران پرخاشخر درخشيدن تيغ و زخم تبر ز پيكان و از گرز و زوبين و تير زمين شد به كردار درياى قير < / شعر > و همچنين در ص 146 اين بيت آمده :
< شعر > شبى چون شبه روى شسته به قير نه بهرام پيدا نه كيوان نه تير < / شعر > كه در هيچ يك از نسخ موجود نيست و از الحاقات كاتبان است .
رسم خطَّ نسخه ها رسم خطَّ نسخه هاى خطَّى كتاب حاضر مانند اكثر نسخه هاى كهن با شيوهء امروزى فرقهايى دارد ، از جمله :
1 - ضبط همزه هاى آخر اعمّ از اصلى يا زايد ، غالبا متروك شده ، بخصوص در همزه هايى [1] كه براى كسرهء اضافه است : بر بادها چهارگانه ( به جاى بر بادهاء چهارگانه ) قضا حقوق ( به جاى قضاء حقوق ) و جز آن . در چاپ حاضر همزه هاى اضافه را عينا ضبط كرده ، امّا از ضبط همزه هاى ديگر چشم پوشيده‌ايم : ايما ( ايماء ) اغضا ( اغضاء ) استيلا ( استيلاء ) . در يك مورد ( ص 389 س 2 ) به جاى براى « براء » به همزه آمده ، و اين تنها در نسخهء اس ( نسخهء اساس ) است .
2 - هرات غالبا هراه ( هاء بى نقطه در آخر ) است ، بخصوص در نسخه هاى اس و شع ، در كتاب حاضر مطابق معمول به تاء كشيده درج شده .
3 - كلمات : قضاة ، غزاة ، كفاة ، دهاة و نظاير آنها بنابر اصل عربى به تاء مربوطه نوشته شده و در چاپ حاضر به تاء كشيده آمده است .
4 - به جاى « كه » غالبا « كى » ، چنان كه « جنانك » ، آنكه « آنك » ، آنچه « آنچ » بلكه

[1] - علامتى است به صورت همزه كه كوتاه شدهء ياء است .

مقدمة 41