و چون وارد كوهستان شد و خزينه ها را بگشود و مالها را برون آورد و مرتب كرد كه بار كند ، مملوكان مازيار از مردم ديلم ، كه هزار و دويست كس بودند بر او تاختند و گفتند : « با صاحب ما خيانت آوردى و او را تسليم عربان كردى ، اكنون آمده اى كه مالهايش را ببرى . » پس او را بگرفتند و بند آهنين نهادند و چون شب در آمد او را بكشتند و آن مالها را و استران را به غارت بردند .
وقتى خبر به حسن رسيد ، سپاهى سوى قاتلان كوهيار فرستاد ، قارن نيز سپاهى از جانب خويش فرستاد كه آنها را بگيرند . فرستادهء قارن ، تعدادى از آنها را گرفت كه يكى از عموزادگان مازيار به نام شهريار پسر مصمغان از آن جمله بود كه سر غلامان و محركشان بوده بود . قارن او را به نزد عبد الله بن طاهر فرستاد كه چون به قومس رسيد بمرد .
جمع اين ديلميان را در دامنه و در جنگل يافتند كه آهنگ ديلم داشتند ، محمد بن ابراهيم را از محلشان خبر دادند كه از جانب خويش طبريان و ديگران را فرستاد كه به آنها رسيدند و راهشان را بگرفتند و دستگيرشان كردند كه آنها را همراه على بن ابراهيم به شهر ساريه فرستاد .
ورود محمد بن ابراهيم ، به وقتى كه آمده بود ، از شلنبه بود از راه روذبار به رويان .
به قولى ، تباهى كار مازيار و هلاكت وى از طرف يكى از عموزادگان وى بود به نام . . . [1] كه همه كوهستان طبرستان را به دست داشت و دشت به دست مازيار بود و اين در ميان آنها همانند تقسيم موروث بود .
از محمد بن حفص طبرى آورده‌اند كه كوهستان طبرستان سه تاست : كوهستان ونداهرمز در ميان كوهستان طبرستان . دوم كوهستان برادرش ونداسنجان پسر انداد پسر قارن . سوم كوهستان شروين پسر خاب پسر باب .

[1] متن افتاده دارد .

5914