بدين سان ببودند تا به جبل الصفصاف رسيدند . اشناس دنباله دار بود ، بغا دنباله دار سپاه معتصم بود . وقتى به صفصاف رسيد ، پسر فرغانى ، خويشاوند عمرو بداشته بودن عمرو را شنيد و سخنانى را كه در آن شب ميان وى و عمرو رفته بود كه عمرو گفته بود . وقتى آشوبى ديدى در خيمه ات بمان ، با معتصم بگفت .
معتصم به بغا گفت : « فردا حركت مكن تا اشناس بيايد و عمرو را از وى بگيرى و به نزد من آرى . » اين در صفصاف بود . بغا با پرچمهاى خويش توقف كرد و در انتظار اشناس بود . محمد بن سعيد بيامد كه عمرو و احمد بن خليل با وى بودند ، بغا به اشناس گفت : « امير مؤمنان به من گفته كه هم اكنون عمرو را بنزد وى برم . » پس عمرو را پياده كردند و يكى را با احمد بن خليل در محمل نهادند كه قرين وى باشد . بغا ، عمرو را پيش معتصم برد ، احمد بن خليل يكى از غلامان خويش را بنزد عمرو فرستاد كه ببيند با وى چه مىكنند . غلام باز گشت و به دو خبر داد كه عمرو را بنزد امير مؤمنان بردند كه لختى ببود .
آنگاه وى را به ايتاخ دادند .
و چنان بود كه وقتى عمرو وارد شده بود امير مؤمنان از سخنى كه با آن پسر خويشاوند خويش گفته بود از او پرسش كرده بود كه او انكار كرده بود و گفته بود : « اين پسر مست بوده و نفهميده . من چيزى از آنچه وى ياد كرده نگفته‌ام . » پس بگفت تا او را به ايتاخ دادند و معتصم برفت تا به در تنگه بدندون رسيد .
اشناس سه روز بر تنگه بدندون بماند كه منتظر بود سپاههاى امير مؤمنان عبور كنند كه وى بر دنباله بود . احمد بن خليل رقعه اى به اشناس نوشت و به دو خبر داد كه براى امير مؤمنان اندرزى به نزد وى هست . اشناس به نزد تنگهء بدندون مقيم بود ، احمد بن خصيب و ابو سعيد ، محمد بن يوسف ، را به نزد وى فرستاد كه اندرز را از او بپرسند كه گفت آن را جز به امير مؤمنان نمىگويد .
آنها باز گشتند و اين را با اشناس بگفتند . گفت : « باز گرديد و قسم ياد كنيد كه

5884