چيزها بود كه بابك را خشمگين مىكرد ، و چون بازگشت نزديك مىشد از سر استهزاء سنجهايشان را مىزدند و در بوقهاشان مىدميدند . بخاراخذاه از گردنه اى كه بر آن بود دور نمىشد تا همه كسان از آن عبور كنند . آنگاه از پى آنها باز مىگشت .
يكى از روزها خرميان از مقابله و تفتيشى كه درباره شان مىشد به تنگ آمدند ، افشين به عادت خويش بازگشت ، دسته ها نيز به ترتيب بازگشتند . ابو سعيد از دره گذشت . احمد بن خليل نيز گذشت . بعضى از ياران جعفر خياط نيز گذشتند . خرميان در خندق خويش را گشودند و ده سوار از آنها برون آمدند و بر كسانى از ياران جعفر خياط كه در آن محل به جا مانده بود ، حمله بردند . از سر و صدا سپاه برخاست ، جعفر خياط به خويشتن با يك دسته از ياران خويش بازگشت و به آن سواران حمله برد به در بذ پسشان راند ، آنگاه سر و صدا در سپاه افتاد و افشين بازگشت . جعفر و يارانش در آن سوى به نبرد بودند . عده اى از ياران جعفر به دو پيوستند . بابك با تعدادى سوار برون شد ، پياده با آنها نبود ، نه از ياران افشين و نه از ياران بابك ، آنها حمله مىكردند و اينها حمله مىكردند ، و گروهى از دو سوى زخمدار شدند . افشين باز آمد ، براى وى فرش و كرسى نهادند ، و در محل خويش كه در آن مىنشسته بود نشست و از خشم جعفر مىسوخت و مىگفت : « ترتيب و منظور مرا تباه كرد . » سر و صدا بالا گرفت ، گروهى از داوطلبان از مردم بصره و غيره در دسته ابو دلف بودند و چون جعفر را ديدند كه نبرد مىكند ، اين داوطلبان بى دستور افشين سرازير شدند و به آن سوى دره رفتند و به كنار بذ رسيدند و در آن آويختند و اندك آسيبهايى زدند و نزديك بود بالا روند و وارد بذ شوند .
جعفر كس پيش افشين فرستاد : « كه پانصد پياده تيرانداز به كمك من فرست كه اميدوارم وارد بذ شوم ، ان شاء الله ، كه رو به روى خويش بسيار كس نمىبينم ، جز اين دسته كه تو نيز مىبينى ، يعنى دسته آذين .

5833