پس بگفت تا او را بر اسبى بنشانند و بالا ببرند تا خندق را ببيند ، خندق كلان - روذ . و خندق برزند را نيز ببيند ، خندقهاى سه گانه را بنگرد و در آن تأمل كند و چيزى از آن بر وى نهان نماند و به يار خويش خبر دهد .
با فرستاده چنان كردند تا به برزند رسيد ، سپس او را به نزد خويش پس آورد و رها كرد و به دو گفت : « برو و او را از من سلام گوى . » وى از آن جمله خرميان بود كه متعرض آذوقه آوران اردوگاه مىشدند و اين كار را يك بار يا دو بار كرده بود .
پس از آن خرميان به سه دسته سوار آمدند تا نزديك ديوار خندق افشين رسيدند و بانگ مىزدند . افشين به كسان گفت كه هيچيك از آنها چيزى نگويد ، دو شب يا سه شب چنين كردند و اسبان خويش را پشت ديوار مىتاختند . بارها چنين كردند و چون به اين كار عادت كردند افشين چهار دسته سوار و پياده براى مقابلهء آنها آماده كرد كه در دره ها كمين كردند . بر حريفان خبر گيران نهاد ، و چون در وقتى كه هر بار سرازير مىشده بودند ، سرازير شدند و به عادت خويش بانگ زدند و سر و صدا كردند سواران و پيادگانى كه مرتب شده بودند به آنها هجوم بردند و راهشان را گرفتند .
افشين در دل شب دو دسته پياده سوى آنها فرستاد و چون متوجه شدند كه گردنه را برويشان بسته‌اند در چند راه پراكنده شدند و بالاى كوهها رفتند و عبور كردند و ديگر آن كارى را كه مىكرده بودند تكرار نكردند . هنگام نماز صبح كسان از تعاقب به خندق روذ الروذ باز آمدند كه به هيچكس از خرميان نرسيده بودند .
پس از آن افشين هر هفته نيمه شب طبل مىزد و با شمع و مشعلها به در خندق مىرفت هر يك از سپاهيان دستهء خويش را شناخته بودند كه به جاهاى خويش مىايستادند .
افشين پرچمهاى سياه بزرگ بر مىداشت ، دوازده پرچم بود كه بر استران مىبرد و بر اسبان نمىنهاد كه از بردن آن لنگ نشود راست بود و يا به چب آن را بر دوازده استر مىبرد . طبلهاى بزرگ وى بيست و يك بود ، پرچمهاى كوچك نزديك پانصد پرچم

5830