« عافيت و سلامت مىدهد و دين قوام مىگيرد و سنتها و تشريعها روان « مىشود و حق و عدالت در كار قضاوت مطابق آن انجام مىشود .
« در كار دين سختگير باش و از تباهى بپرهيز . حدود را به پاى « دار ، عجله كمتر كن ، از ملامت و اضطراب به دور باش ، به قسمت قناعت « كن ، از تجربهء خويش سود گير ، در خاموشى خويش انديشمند باش ، « گفتارت استوار باشد ، با دشمن انصاف كن ، در قبال شبهه تأمل كن ، حجت « به تمام گوى ، در كار هيچيك از رعيت دوستى يا حمايت يا ملامت ملامتگرى « در تو اثر نكند ، تحقيق كن ، تأمل كن ، مراقبت كن ، بنگر ، دقت كن ، « بينديش ، با پروردگار خويش فروتن باش ، با همه رعيت مهربان باش ، « حق را بر خويش مسلط ساز ، در ريختن خون شتاب ميار كه خون به نا - « حق ريختن به نزد خداى اهميت بسيار دارد . اين خراج را كه رعيت بر « آن استقرار گرفته و خداى آن را مايهء عزت و رفعت اسلام و وسعت و « مناعت مسلمانان و سركوب و خشم دشمن خويش و مسلمانان و ذلت و « حقارت كافران معاهد كرده ، دربارهء اين خراج بنگر و آن را ميان صاحبانش « به حق و عدالت و برابرى و تعميم پخش كن ، آن را از محترم به سبب حرمت « و از توانگر به سبب توانگرى و از دبير خويش و هيچيك از خاصان خويش باز « مگير . بيش از آنچه تحملپذير باشد مگير و تكليف سخت منه ، مردمان « را به حق خالص وادار كن كه اين همبستگيشان را محفوظ مىدارد و « رضاى همگان را فراهم مىكند .
« بدانكه تركه ولايت داده‌اند خازن و حافظ و رعايتگر كرده‌اند « مردم قلمرو تو را رعيت تو گفتند از آن رو كه رعايتگر و سرپرست آنهايى « كه آنچه را به رضايت و توان خويش به تو مىدهند ميگيرى و به قوام « كار و صلاح و استقامتشان خرج مىكنى ، پس در قلمرو عمل خويش ، مردم

5700