« صفاى دوستان با تفضل و عطاى خوب پاينده مىماند . از امساك بپرهيز و « بدان كه امساك ، نخستين عصيان بود كه انسان با پروردگار خويش كرد « و عصيانگر به معرض زبونى است و اين ، گفتار خداى تعالى است كه :
« * ( وَمن يُوقَ شُحَّ نَفْسِه فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ 59 : 9 ) * . [1] يعنى : و هر كه از « بخل ضمير خويش محفوظ ماند ، آنها خودشان رستگارانند پس راه « بخشش را به حق هموار كن و براى همه مسلمانان از نيت خويش « نصيبى بنه .
« بدانكه بخشش از بهترين اعمال بندگان است و آن را رويه و عمل « و طريقهء خويش كن . سپاهيان را در ديوانهايشان و محل عملشان تفقد كن « مقرريشان را بده و در كار معاششان گشادگى آر كه خداى به وسيلهء آن حاجت « از آنها ببرد و كارشان بر تو قوام گيرد و دلهاشان در اطاعت و كار تو « خلوص و نشاط يابد . صاحب قدرت را همين نيكروزى بس كه به سبب « معدلت و مراقبت و انصاف و توجه و شفقت و نيكى و گشاده دستى مايهء « رحمت سپاه و رعيت خويش باشد . [2] محنت يكى از دو بليه را به تكميل « باب ديگر و عمل بدان از ميان بردار كه ان شاء الله توفيق و صلاح و « فلاح يا بى .
« بدانكه قضاوت به نزد خداى اهميتى دارد كه چيزى همانند آن « نيست . قضاوت ميزان خداست كه اوضاع زمين به وسيلهء آن تعادل مىگيرد « و به سبب عدالت در قضاوت و هم در عمل ، رعيت سامان مىگيرد و « راهها امن مىشود و مظلوم انصاف مىگيرد و مردمان حقهاى خويش « را مىگيرند ، معاش بهبود مىيابد و حق اطاعت ادا مىشود و خدا

[1] سوره حشر ( 59 ) آيه 9
[2] مطلب پيوسته نيست و به احتمال قوى در اينجا متن افتاده گى دارد . ( م )

5699