مكه و سياهان چاه نشين و بدويان مزدور به نزد محمد بن جعفر فراهم آمدند كه آنها را در بئر ميمون بياراست . اسحاق بن ميمون و ورقاء بن جميل با سرداران و سپاهيانى كه همراه داشتند سويشان آمدند ، در بئر ميمون با آنها نبرد كرد و از دو سوى كسانى كشته و زخمى شدند آنگاه اسحاق و ورقاء به اردوگاه خويش بازگشتند . محمد ابن جعفر يك روز پس از آن باز آمد و با آنها نبرد كرد كه هزيمت از محمد و ياران وى بود و چون چنين ديد كسانى از قرشيان و از جمله قاضى مكه را فرستاد كه از ايشان امان بخواهند تا از مكه برون شوند و هر جا مىخواهند بروند .
اسحاق و ورقاء بن جميل اين را از آنها پذيرفتند و سه روز مهلتشان دادند و چون روز سوم شد اسحاق و ورقاء وارد مكه شدند ، در جمادى الاخر ، ورقاء از جانب جلودى كار مكه را عهده كرد ، طالبيان از مكه پراكنده شدند و هر گروه به سويى رفتند .
محمد بن جعفر به طرف جده رفت آنگاه برون شد كه آهنگ جحفه داشت . يكى از وابستگان بنى عباس به نام محمد پسر حكيم كه طالبيان خانهء وى را در مكه غارت كرده بودند و وى را سخت شكنجه داده بودند به دو رسيد ، وى در مكه از جانب يكى از عباسيان از خاندان جعفر بن سليمان سرپرستى مىكرده بود محمد بن حكيم بردگان باغها را كه از بندگان عباسيان بودند فراهم آورد و ميان جده و عسفان به محمد بن جعفر رسيد و هر چه را همراه داشت و از مكه آورده بود غارت كرد و او را برهنه كرد و با يك شلوار واگذاشت ، آهنگ كشتن او كرد ، پس از آن پيراهنى و عمامه اى و عبايى سوى وى افكند با درمى چند كه خرجى راه كند .
محمد بن جعفر برفت تا به ديار جهينه رسيد كه بر ساحل بود و همچنان آنجا ببود تا موسم حج به سر رفت . در اين اثنا گروهها فراهم مىكرد ، ميان وى و هارون بن مسيب ولايتدار مدينه در شجرهء و جاهاى ديگر نبردها رفت ، از آن رو كه هارون فرستاده بود كه او را بگيرد و چون محمد چنين ديد با كسانى كه بر او فراهم آمده بودند سوى هارون رفت تا به شجرهء رسيد . هارون به مقابلهء محمد بن جعفر برون شد و با وى نبرد كرد . محمد بن جعفر هزيمت شد و چشمش از تيرى بشكافت ، از ياران وى بسيار كس كشته شد و بازگشت و در جايى

5642