آنچه از زمين بر آمده بود به زمين فرو برد ، چنان كه به قرآن اندر ياد كرد . و چون آب از كوه فرو نشست و ايشان را كه با او به كشتى اندر بودند از مؤمنان همه بيرون آمدند ، نوح گفت : * ( الْحَمْدُ لِلَّه الَّذِي نَجَّانا من الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ 23 : 28 ) * . و آن روز كه نوح از كشتى بيرون آمد ، روز عاشورا بود دهم روز از ماه محرّم ، و روز دهم رجب به كشتى اندر شده بود ، و تمامى شش ماه اندر كشتى بود . و نوح با آن مؤمنان روز عاشورا روزه داشت و هر كه با وى به كشتى اندر شده بودند ، همه با وى بسلامت بيرون آمدند ، و دو خلق فزون آمد : يكى خوك و ديگر گربه ، و اين دو خلق بر زمين نبودند ، و خداى عزّ و جلّ ايشان را به كشتى اندر آفريد . و اين از آن بود كه به كشتى اندر سرگين چهارپايان و غايط مردمان بسيار شد و نوح را از آن اندوه آمد و مردم به رنج رسيدند . نوح خداى را دعا كرد و خداى بفرمود كه دست بر پشت پيل فرو مال .
چون فرو ماليد خوك از دبر پيل فرود آمد تا آن همه پليديها را بخورد ، و ديگر آن بود كه موش به كشتى اندر بسيار شد و طعام مردمان همى خورد و بيم آن بود كه كشتى را سوراخ كند . نوح دعا كرد ، حق تعالى فرمود دست بر سر شير فرو مال .
چون فرو ماليد ، شير عطسه‌اى داد ، گربه از بينى شير فرو افتاد تا آن همه موشان را بخورد .
نوح از كشتى بيرون آمد و بر سر كوه چهل روز بماند تا آب به زمين فرو شد و همه خشك گشت ، و هر آب كه بر زمين بود به زمين فرو شد ، و آب كه از آسمان آمده بود ، زمين نتوانست فرو بردن كه آن آب عذاب بود و تلخ بود . اكنون اين همه آبهاى دريا تلخ و شور از آنست كه آ [ بى ] است كه به طوفان از آسمان فرود آمده است . پس چون آب كم شد ، نوح خواست كه از سر كوه به زمين آيد . زاغ را بفرستاد كه برو و بر زمين بنشين و بنگر تا آب چند مانده است . زاغ برفت و بر روى زمين يكى مردار يافت افگنده ، آنجا بنشست و همى خورد و باز نوح نيامد . نوح بر او لعنت كرد و گفت : ترا روزى مردار باد . پس نوح باز كبوتر را بفرستاد تا بنگرد كه آب چند مانده است بر روى زمين اندر . كبوتر بيامد و بر روى زمين بنشست و پاى به آب اندر نهاد ، موى از پايش بشد از شورى آب و پايش سرخ گشت . و آب بر روى

99