زمين آن قدر مانده بود كه پاى او سرخ مانده است . نوح مر كبوتر را دعا كرد و گفت :
خداى عزّ و جلّ ترا بر دل خلق شيرين كناد .
چون آب همه از زمين بشد ، نوح با آن همه مردمان از سر كوه به زمين آمد و در پايان آن كوه ديهى بنا كرد ، و همه هشتاد تن بودند ، هشتاد خانه بنا كردند . و از ايشان چهل مرد بودند و چهل زن ، و آن ديه امروز آبادان است و آن را سوق الثمانين خوانند .
و نوح از پس طوفان سيصد سال بزيست و از آنگه باز كه بر زمين آمد هزار سال بود . و نوح به زمين بابل بود و هزار كم پنجاه سال خلق را به خداى عزّ و جلّ همى خواند چنان كه خداى عزّ و جلّ همى گويد اندر قرآن : * ( فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً 29 : 14 ) * . خداى عزّ و جلّ اين چندين هزار خلق باز از آن هشتاد تن بيرون آورد ، همچنانكه خلق را از آدم بيرون آورد . و همه خلق جهان از مسلمان و ترسا و جهود و بتپرست و هندوان و روميان و همه علما به طوفان مقرّاند مگر مغان كه ايشان طوفان نشناسند و نوح را ندانند ، و به اخبار ايشان اندر خبر طوفان نيست ، و ايدون گويند كه اين جهان تا بود آتشپرست بود و همه ملوك جهان آتشپرست بودند و ملك و پادشاهى ايشان را بود تا به وقت يزدجرد بن شهريار كه ملك از وى بشد و به مسلمانان افتاد به گاه عمر بن الخطَّاب رضى الله عنه . جز از ايشان جملهء خلق مقرّاند و هر صحفى كه از آسمان آمده است از پس طوفان بر پيغمبران چون صحف ابراهيم و تورات موسى و انجيل عيسى و زبور داود و قرآن محمّد صلوات الله عليهم اجمعين به همه اندر حديث طوفان پيدا است .
و گروهى گويند كه طوفان بود و ليكن نه به همه جهان بود و همه خلق هلاك نشد و نسل نبريد ، و نوح را نه بر همه جهان پيغمبرى بود ، به زمين عراق و شام بود و طوفان بدان مردمان آمد كه آنجا بودند ، و مردمان مشرق و مغرب را از آن خبر [ b 19 ] نبود . و به قرآن اندر ايدون است كه همه خلق هلاك شدند جز نوح و آن هشتاد تن .
و خداى عزّ و جلّ ايدون همى گويد اندر قرآن : * ( إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْناهُمْ أَجْمَعِينَ 21 : 77 ) * . و ديگر همى گويد : * ( وَجَعَلْنا ذُرِّيَّتَه هُمُ الْباقِينَ 37 : 77 ) * . و اين هشتاد تن نيز همه

100