گفت : من سپاه آوردم و ليكن نه به حرب آمدم كه شما همه برادران و پدران منيد و نه مرا بيگانه‌ايد ، و تا توانم با شما حرب نكنم و خون كس نريزم ، و من حق خويش همى طلب كنم ، و شما دانيد كه ملك حقّ من است . فردا همهء عجم را گرد كنيد ، مهتران سپاه و رعيّت و علما و حكما و موبدان موبد ، تا من با ايشان و با اين مرد كه ملك او را داديد سخن گويم . اگر حقّ من آيد ، شما فرمان من كنيد و من مذهب نيكوكار بندم و هر چه يزدجرد كرد از ناخوبى و بد معاملتى ، من خوب كنم ، و اگر حقّ من نيايد ، من باز گردم .
مردمان از آن سخن نيكوى وى شاد شدند و بازگشتند . و ديگر روز بهرام با منذر و با سپاه گرد آمد بر در شهر ، و همه عجم بيرون آمدند و كسرى بيرون آمد و تخت زرّين بيرون آورد ، و موبدان موبد كه تاج به دست وى بود ، تاج بيرون آورد . و بهرام بر تخت نشست و از كس نينديشيد و دستورى نخواست و تاج نخواست از موبدان موبد ، و منذر را بر دست [ راست ] خويش به تخت برنشاند ، و همه عجم و كسرى را بار داده بودند ، همه به زير [ تخت ] او بنشستند . بهرام گفت : هر كه اندر مجلس سخن داند گفتن بگوييد . علما بيامدند يكان يكان ، و هر كسى سخن گفت .
اوّل سخن يزدجرد پيدا كردند و خوى بد او و مذهب او كه با خلق داشت و خون ريختن او ، تا بسيار خلق به روزگار او كشته شد و مملكت و زمينها ويران شد .
چون خلق از وى برستند ، گرد آمدند كه ما اين ملك فرزند او را ندهيم كه هم بر مذهب پدر خويش رود ، و مردى بياوردند هم از اهل بيت ملك و اين ملك به دو سپردند .
منذر گفت : من گفتار شما شنيدم و جواب اين بر ملك است . بهرام به سخن آمد و گفت : من شما را دروغزن نكنم بر آنچه گفتيد از مذهب يزدجرد كه من بدان يك سال كه با وى بودم ، از مذهب و سيرت وى آگاه شدم و بر اين رعيّت همى بخشودم ، و با خداى عزّ و جلّ نذر كردم كه چون اين ملك به من رسد ، مذهب وى ندارم و بر راه وى نروم و هر چيزى كه وى تباه كرد است ، من آن همه نيكو كنم و هم بر آن نيّتم ، و خداى را بر خويشتن گواه كنم ، و شما را و موبدان موبد را كه تاج به

644