دهى از مصر بنشست و عيسى را به سختى بپرورد . و [ ايدون ] گويند كه آنجا خوشه چيدى مريم و يوسف هر دو ، و عيسى را به كس استوار نداشتى ، گاهوارهء او را به پشت اندر انداخته بودى و خوشه همى چيدى . و آن دهى بود با نعمتهاى بسيار و با آبهاى روان و بر سر تلى بلند بر نهاده .
و گروهى گويند كه آن ديه از شام بود ، از غوطهء دمشق و ميان رمله اندر آن زمين شام ، و به دو اندر ديهها بسيار است با درختان و ميوه هاى بسيار و آب روان ، همچنان كه دههاى سغد است . و اندر كتاب مسالك و ممالك ايدون است اندر خبر شهرها كه به جهان اندر است نزهت و خرّمى را يكى سغد سمرقند است و ديگر غوطهء دمشق و سديگر نهر الابله ، و اين بصره است ، و چهارم شعب بوان ، و اين بوان به پارس است ، روستاى شهر شيراز .
پس اين ده كه عيسى را آنجا بپروردند از غوطهء دمشق ، دهى بود بر سر بلندى با خرّميها و آبها ، چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت : * ( وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّه آيَةً وَآوَيْناهُما إِلى رَبْوَةٍ 23 : 50 ) * . گفتا : مريم و پسرش را علامتى و عبرتى كردم اندر ميان خلق . * ( وَآوَيْناهُما إِلى رَبْوَةٍ 23 : 50 ) * . اى مكان مرتفع من الارض . * ( ذاتِ قَرارٍ 23 : 50 ) * . يعنى ذات سكن ، و قيل ذات امن لَّانه لا يستقر على الارض من لا يامن . * ( وَمَعِينٍ 23 : 50 ) * ، يعنى ماء طاهرا جاريا [ a 97 ] على وجه الارض . گفتا : مريم و پسرش را چون به بيت المقدس قرار نماند از بيم آن ملك ، او را قرار دادم بدان ديه خرّم به آبهايى روان و با خوشيها .
پس مريم عيسى را بدان ده همى پرورد تا دوازده ساله شد . و دهقانى بود اندر آن ديه و مردمان درويش را بسيار چيزها دادى ، و هر شبى درويشان بدان خانهء وى طعام خوردندى ، و گاه بودى كه بسيار كس آنجا بخفتندى تا ديگر روز نيز آنجا چاشت خوردندى . و هرگز در [ سراى ] او بىدرويش نبودى . مريم را و عيسى آنجا بسيار شدندى ، [ و اين دهقان ] ايشان را عزيز داشتى و نيكويى كردى و مريم از وى آزادى بودى . پس اوّل آيتى كه از عيسى پديد آمد آن بود كه آن دهقان را دزدى كردند و از خزانه بسيار دينار ببردند ، و او ندانست كه آن كه برده است ، و تافته شد . و به شب به خانهء وى جز درويشان نبودندى ، ندانست تا كه را تهمت كند ، و مريم نيز

521