هارون و شما را حجّتها و قوّتها كنم و مدد كنم . * ( فَلا يَصِلُونَ إِلَيْكُما بِآياتِنا 28 : 35 ) * . فرعون و قوم او به شما نرسند و شما را نتوانند كشتن . * ( أَنْتُما وَمن اتَّبَعَكُمَا الْغالِبُونَ 28 : 35 ) * . شما را بسيار متابعان باشند و غلبه شما را باشد .
پس چون موسى را حاجتها روا شد و نبوّت و قربت يافت و شريعت درست شد و هر چيزى كه اندر پيغمبرى او را ببايست از خداى تعالى بخواست و خداى او را بداد ، آنگاه او را پيغام داد به فرعون كه چون زى او شوى او را چه گويى . * ( اذْهَبا إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّه طَغى 20 : 43 ) * . گفت : برو تو و برادر تو و به در فرعون شويد و سستى ننماييد اندر اين كار و سستى مكنيد اندر پرستيدن من ، و گفت : * ( فَأْتِياه فَقُولا إِنَّا رَسُولا رَبِّكَ 20 : 47 ) * . زى او شويد و او را بگوييد كه ما هر دو پيغامبر خداييم . * ( فَأَرْسِلْ مَعَنا بَنِي إِسْرائِيلَ وَلا تُعَذِّبْهُمْ 20 : 47 ) * . بنى اسرائيل را به ما بسپار و اين عذابها را از ايشان بردار و اين سخره كردن و بيگار بستن . * ( قَدْ جِئْناكَ بِآيَةٍ من رَبِّكَ 20 : 47 ) * . ترا از خداى عزّ و جلّ آيت آورديم اين عصا و اين دست . و السّلام على من اتّبع الهدى . پس آنگاه به دين خواندن فرمود و چنين گفت : سلام خداى بر آن كس كه او فرمان خداى تعالى كند و ما را متابع شود در راه خداى و اين بتان و دين كافرى دست باز دارد . * ( إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنا أَنَّ الْعَذابَ عَلى من كَذَّبَ وَتَوَلَّى 20 : 48 ) * . بگوييد كه به ما چنان وحى آمد از خداى عزّ و جلّ كه عذاب خداى آن را است كه او روى از خدا بگرداند و خداى را نپرستد و پيغامبر آن را به دروغزن دارد . بدين تأليف كه به قرآن اندر است آن حكمت آن است كه نخست بفرمود كه سخره از بنى اسرائيل بر گير ، پس گفت : مرا پرست تا بدانى كه سخره و آن ستم كه او بر رعيّت و بر آن مسلمانان كرد ، زى خداى سختتر و بتر بود از آن بتپرستى و از آن كافرى .
پس چون خداى تعالى پيغام [ b 55 ] داد موسى را كه فرعون را چه گويد و چه پيغام دهد ، نيز ادب پيغامبرى بياموختش كه هر كارى را ادب آن كار ببايد تا آن كار تمام شود . چنين گفت : * ( فَقُولا لَه قَوْلًا لَيِّناً لَعَلَّه يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى 20 : 44 ) * . گفت : اى موسى ! شما به در فرعون شويد كه او طاغى شد و آن بزرگى كه خويشتن را دارد و همى دعوى خدايى كند و خلق را به پرستش خويشتن خواند ، شما چون با او سخن گوييد

289