هر گاه كه بيدادى و ستم كنيد ، رعيّت دست از آبادانى بدارد و جهان ويران شود و خراج من تأخير شود و روزيهاى شما نيز تأخير شود . زنهار اين رعيّت را نيكو داريد و هر آنجا كه اندر جهان آبادانى بايد كردن ، از آن چيزها كه نفقه از بيت المال بود زود بدهيد و آبادانى كنيد پيش از آنكه خرابى افزون شود ، و آنچه اندك است زيادت شود و آنچه خرد است بزرگ گردد . و هر چيزى كه نفقهء آن بر رعيّت است از ايشان بخواهيد و آن آبادانى بكنيد ، و اگر ندارد از بيت المال مر ايشان را وام دهيد تا آن آبادانى كرده شود ، و به وقت ارتفاع آن وام را از غلَّه ها بازستانيد ، و اگر آن وام به يك سال نتوانند دادن به دو سال و سه سال از ايشان بازستانيد ، هر سالى چهار يكى يا سه يكى يا نيمى ، چندانكه بر ايشان پديد نيايد و حال ايشان تباه نشود اين است راه من كه من دارم ، و اين است فرمان من كه من شما را فرمودم ، بشنيديد و معلوم شما شد ! همه جواب دادند و گفتند : سمعا و طاعة بشنيديم و دانستيم و فرمانبرداريم .
منوچهر گفت : اى موبد ! تو بر اين گواه باش و اين سخن از من نگاه دار ، و هر چه امروز از من بشنيدى وفاى آن از من بخواه . پس بر تخت بنشست و بفرمود تا خوان بنهادند و آن همه خلق را طعام داد و بپراگندند . و پس سپاه را بفرستاد و تركان را بشكست و هزيمت كرد و مملكت خويش را از ايشان پاك كرد ، و تمامى صد و بيست سال به ملك اندر بزيست و ملك مشرق و مغرب همه بگرفت و آن ملوك يمن كه كس را فرمان نكردندى ، همه فرمانبردار او گشتند .
و به يمن اندر ملكى بود او را آرايش خواندندى از فرزندان يعرب بن قحطان ، نامش الحرث بن شدّاد بود . و آرايش از بهر آن خواندند كه بسيار غنيمتها بياورد و حربها كرد و دشمنان را بشكست ، و ملكى بزرگوار بود و از ملوك يمن كس بزرگتر از او نبود ، و پادشاهى و مملكت او تا زمين هندوستان برسيد و با ايشان حرب و كوشش كرد و خواسته ها و بردگان از زمين هندوستان به زمين يمن آورد ، و از يمن به كوه طى بيرون آمد و به عراق آمد به ناحيت انبار و موصل ، و بر آن حدّها برگذشت و به آذربيجان شد ، و آن زمينها همه به دست تركان اندر بود ، همه از ايشان بستد و

262