ببست و كارها فرمودندى و هر كجا شدندى بر ايشان نشستندى ، و ايشان از او نتوانستندى گريختن و نه گزند كردن از بزرگى نام خداى عزّ و جلّ . پس چون گيومرت به پيروزى به شهر بلخ باز آمد بر يكى از مرده بر نشست و يكى را مركب برادر كرد و بفرمودش تا برادرش را به خانهء خويش برد . و برادرش چون به مقام خويش رسيد ، حكايت برادر بكرد و آن حربهاى او با پريان بگفت و آن شكوه و فرّ او و فرزندانش و پيروزى او . بيشتر فرزندان آدم پيش گيومرت جمع آمدند و اندر آن شهرها مقام كردند ، و گيومرت با همه فرزندان آدم و فرزندزادگان او برگشت و به هر شهرى خطبه كرد و گفت : خداى عزّ و جلّ مرا بر شما پادشاه كرده است . گناه مكنيد كه اگر خداى عزّ و جلّ گناه از كسى در گذاشتى از آدم اندر گذاشتى .
و نخستين خطبه‌اى كه اندر ميان فرزندان آدم كردند ، او كرد . و بر آن گروه مهتر قينان بود ، گفت : تو خليفهء پدرى اى اخى ، تو بر آن گروه خليفه باش و از دست خويش هر كه را خواهى خليفه كن و مرا به پادشاهى بشناس كه مرا خداى عزّ و جلّ بر شما پادشاه كرده است . هر كس كه گناه كند از او نپسندم ، و سر خطبه اين بود ، ندانم كه او به تازى گفت يا به سريانى .
خطبهء گيومرت الْحَمْدُ لِلَّه من عَلَيْنَا بِكرامَته وَشَمَّلْنَا بِعَافِيَتِه وَاصْطَفَانَا لِدينِه احْمَدُه عَلَى آلائه وَاشْكُرُه عَلَى نُعَمائه الَّذِي من عَلى انْبِيَائه بِرَأفَتِه .
همه گفتند : نيكو گفتى ما از تو اين پذيرفتيم و هر كه ما را همچنين فرمايد از او بپذيريم ، هر چند پادشاه نباشد . پس گيومرت گفت : سخن پند و حكمت از هر كه گويد بپذيريد . به شخص منگريد به قيمت سخن نگريد و حق هر كجا كه باشد به حقّ داريد تا خداى عزّ و جلّ شما را نگاه دارد از فتنه ها . پس همه بپذيرفتند پندهاى او .
و آن روز نام پادشاهى بر او نهادند ، و او را در آن وقت صد و ده سال گذشته بود از عمرش ، و سى سال از پس آن بزيست .
پس چون باز به بلخ آمد آن روز ماريه را از مارى پسرى زاده بود نيكو روى . او

84