خبر پروردن نعمان بن المنذر بهرام گور را در ملك عرب و گويند يزدجرد الاثيم را هر چند فرزند آمدى هيچ نماندندى و بمردندى . ملك عرب به گاه شاپور عمرو بن امرؤ القيس بود ، چون عمرو بمرد ، او را پسرى بود امرؤ القيس نام ، و عمرو از پس شاپور بمرد . و برادر شاپور آن ملك عرب به امرؤ القسيس داد . و به وقت بهرام بن شاپور ، امرؤ القيس بمرد ، و او را پسرى ماند نام او النعمان بن امرؤ القيس ، و بهرام بن شاپور اين نعمان را ملك عرب داد .
چون يزدگرد به ملك بنشست ، ملك نعمان بن امرؤ القيس بود . يزدجرد آن ملك بر نعمان بداشت . پس يزدجرد را فرزندان همى آمدى و نزيستندى و همى مردندى ، تا به آخر او را بهرام بيامد ، آنكه از پس وى ملك بود ، و او را بهرام نام كرد ، و تدبير كرد كه اين را از عجم به شهرى ديگر بايد فرستادن تا مگر آن هوا او را موافق آيد و بزيد . پس اتّفاق افتاد كه به زمين عرب بايد فرستادن كه هواى عرب و حيره تندرست بود . كس فرستاد و ملك عرب را بخواند از حيره . اين نعمان بن امرؤ القيس ابن عمر بيامد ، و يزدگرد او را گرامى كرد و صلت بخشيد و او را گفت : اين فرزند مرا با خود ببر و بپرور بدان هواى باديه و حيره تا مگر بزيد .
نعمان بهرام را بستد و به جاى خويش برد و او را دايگان آورد ، سه دايه : يكى از زنان عجم بگزيد و با خويشتن ببرد تا به راه اندر او را شير دهد ، زنى بزرگزاده از عجم با عقل و تندرست ، و چون به حيره برد ، و زن با شير بگزيد از بزرگان عرب با عقل و

635