خبر كيفيّت پادشاهى بخت النّصر و سبب ملكت او و نسبتش گويند بخت النّصر از عجم بود از فرزندان گودرز ، و به زمين بابل افتاده بود .
درويش و دردمند گشت و ز حال بشد . و مردى بود از بنى اسرائيل ، كتب بسيار خوانده بود و خبر يافته كه بنى اسرائيل بر دست كسى هلاك شوند . و اين مرد پارسا بود دعا كرد كه يا ربّ ! مرا بنماى كه هلاك اين بنى اسرائيل بر دست او خواهد بود . به خواب او را بنمودند كه مردى است درويش به زمين بابل نام او عيص ، هلاك بنى اسرائيل بر دست او خواهد بودن . و اين مرد خداوند نعمت بود . برخاست و خواسته بر گرفت و روى به زمين بابل نهاد ، و درويشان را از بابل گرد كرد و چيز همى بخشيد ، و خبر همى پرسيد تا بخت النّصر را باز يافت ، او را بياورد و علاج كرد تا درست شد .
پس آن مرد آهنگ رفتن كرد . بخت النّصر بگريست . اسرائيلى او را گفت : چرا همى گريى ؟ گفت : به جاى من نيكويى كردى و من چيزى ندارم كه ترا پاداش كنم بدان . اين مرد گفت : چيزى هست ، اگر ترا پادشاهى بود پيمان كن كه مرا نيازارى .
بخت النّصر گفت ، بر من همى افسوس كنى ؟ هر چند جهد كرد او را خط نداد .
اسرائيلى گفت : از تو خطى خواهم كه بدهى و اين قضايى است رفته و زمانه [ b 89 ] كار خويش بكند .
اسرائيلى برفت . بخت النّصر بازگشت و مردى بود دبير و دانا و بد مرد . و مردى

474