بود در زمين عرب نام او صيحور ، و به زمين بابل مهتر بود . چون بخت النّصر را بديد بدان دانايى و هوش به دو رغبت كرد و او را نزد خويش آورد و گفت : ما را جاسوسى بايد فرستاد به شام تا ما را آگاه كند از كارهاى آن زمين . بخت النّصر را بگزيد و بفرستاد . و اين صيحور از دست لهراسپ بود و بر پارس و بابل پادشاه بود . او را سپاه داد چهل هزار مرد ، و بخت النّصر برفت به زمين اهواز تا روم [ بگرفت ] ، و آن صيحور بمرد .
بخت النّصر به جاى او بنشست و [ چون گشتاسپ بنشست ] بفرمود او را كه به بيت المقدّس شو و آن جهودان را از آنجا برگير . پس او به بيت المقدّس شد و بستد و كار دارى از آن خويش بنشاند از فرزندان داود ، و گروگان بستد و بازگشت و بيامد ، و به بيت المقدّس اندر پيغمبرى يافت نام او ارميا . و اين قصّه بگفته آمد كه بنى اسرائيل ارميا را به زندان داشتند ، او رها كرد . پس چون او برفت اسرائيليان خشم گرفتند و كاردار او را بكشتند . و يحيى بن زكريا با ملك ايشان بود و مهتر زاده و پيغمبر بود ، او را نيز بكشتند .
پس گشتاسپ بمرد و كار به بهمن افتاد ، و بخت النّصر از دست بهمن بود . رسول فرستاد به شارستان ايليا . رسولان او را بكشتند . بهمن بخت النّصر را بفرمود كه برو و بيت المقدّس را ويران كن و شارستان ايليا ويران كن و نر و مادهء ايشان را بكش و برده كن . و خشم خداى مر بنى اسرائيل را اندر يافته بود . وهب بن منبّه ايدون گفت كه خداى عزّ و جلّ وحى كرد به ارميا و گفت :
ترا برگزيدم پيش از آنكه بيافريدم و ترا پاك كردم از همه بديها پيش از آنكه به شكم مادر در افتادى ، و ترا پيغمبرى دادم و ترا كارى بزرگ را آفريدم ، برخيز و سوى بنى اسرائيل شو كه ايشان فساد همى كنند و دست از طاعت من باز داشتند ، و ايشان را آگاه كن كه شما دست از طاعت من باز داشتيد ، و من به شما كسى فرستم كه به دل او اندر رحم نبود و زمن كه خدايم نترسد و از شما نه انديشد و جامهء هيبت او را بپوشانم ، و سپاه او را اندازه نبود و او را مسلَّط كنم بر شما كه شما بت پرستيدن گرفتيد و حكم تورات دست باز داشتيد و پيمان من بشكستيد و دين من بگردانيديد .

475