[ اخشويرش ] به سند و هند خليفتى كرد و لشكر بكشيد و سوى عراق آمد و بنشست . و چون به ملك اندر سالى چند بنشست ، آبادانى كرد و بردگان بنى اسرائيل را نيكو داشت و ايشان را از بندگى آزاد كرد . و مر او را زنى بود بزرگوار ، بر وى خطايى رفت . آن زن را بكشت و زنى از بنى اسرائيل به زنى كرد نيكو روى ، نام او [ استير ] و او را از آن زن پسرى آمد نام او كيرش كرد . و از آن پس [ اخشويرش ] چهارده سال بزيست اندر ملك ، و آن زن بنى اسرائيل را نزديكى داد و گفت : اينها از قوم مناند و پيغمبرزادگاناند و عالماناند ، و ايشان را بزرگ داشت و از بيم بهمن نيارست ايشان را به بيت المقدّس فرستادن .
چون پسر چهارده ساله شد ، [ اخشويرش ] بمرد و كيرش به ملك بنشست و بهمن آن پادشاهى به وى داد و او نيز بنى اسرائيل را بزرگ داشتى و نيكويى كردى از بهر مادرش . و دانيال بزرگ شده بود و خداى عزّ و جلّ او را پيغمبرى داده بود ، و اين ملك كيرش را به خداى خواند و به مسلمانى . كيرش مسلمان شد و به دو بگرويد ، و آتش پرستيدن را دست باز داشت و دين را از بهمن پنهان داشت . چون از ملك وى سيزده سال بگذشت بهمن بمرد . چون خبر مرگ بهمن بشنيد ، دين و ملَّت دانيال آشكارا كرد و خلق را بدان دين خواند و دانيال را بر پادشاهى حاكم كرد و همه خلق را به حكم تورات حكم كرد .
پس دانيال دستورى خواست كه به بيت المقدّس شود و آن مزگت و آن شهرها آبادان كند . دستورى ندادش و گفت : اگر چون تو هزار استى همه را با من بايستى بودن ، و بنى اسرائيل دستورى داد كه باز گرديدند تا مزگت بيت المقدّس و شهر را آبادان كنند . ايشان برفتند و بيت المقدّس را آبادان كردند . و دانيال بيست و دو سال پيش آن ملك بماند تا آن كيرش بمرد . پس دانيال به بيت المقدّس باز شد و آنجا خداى را عزّ و جلّ همى پرستيد .
و اين است قصّهء بخت النّصر كه او بيت المقدّس را ويران كرد يك بار به پادشاهى لهراسپ و ديگر به پادشاهى بهمن . و اين خبر كه گفتيم هم از اين كتاب و هم از كتاب مبتدا بود . اكنون نسبت بخت النّصر و كيفيّت پادشاهى [ او ] بگوييم .

473