< فهرس الموضوعات > تلاش عمر براى برداشت لعن و نفرين از منافقين قريش ، در حالى كه خودش روايت مىكند كه پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود : منافقين بزرگترين خطر براى اسلام هستند ! !
< / فهرس الموضوعات > تلاش عمر براى برداشت لعن و نفرين از منافقين قريش ، در حالى كه خودش روايت مىكند كه پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود : منافقين بزرگترين خطر براى اسلام هستند ! !
عبدالله . . . از ابو عثمان نهدى روايت مىكند : زير منبر عمر نشسته بودم ، در حال خطبه خواندن بود ، گفت : شنيدم رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم فرمود : وحشتناكترين و خطرناكترين چيز براى اسلام منافقين زبان‌باز است .
< فهرس الموضوعات > زمانى كه پيامبر صلى الله عليه وآله منافقين را از مسجد بيرون كرد ، عمر كجا بود ؟ !
< / فهرس الموضوعات > زمانى كه پيامبر صلى الله عليه وآله منافقين را از مسجد بيرون كرد ، عمر كجا بود ؟ !
- الدر المنثور ج 3 ص 271 ابن جرير و ابن ابى حاتم و طبرانى در اوسط و ابو شيخ و ابن مردويه از ابن عباس روايت مىكنند : هنگامى كه آيه ( وممن حولكم من الاعراب منافقون ) نازل شد ، رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم روز جمعه برخاست و خطبه خواند و فرمود : فلانى از مسجد برو بيرون ، تو منافقى ، فلانى تو هم برو ، يكى يكى منافقين را با اسم از مسجد بيرون كرد و مفتضحشان ساخت . عمر بن خطاب آن روز در مسجد حاضر نبود .
عمر كه آن افراد را ديد كه از مسجد بيرون مىآيند ، خود را مخفى كرد و خجالت كشيد كه در نماز جمعه حاضر نشده است . عمر خيال كرد كه نماز جمعه تمام شده و مردم در حال بيرون آمدن از نماز هستند ، لذا وارد مسجد شد ديد كه مردم همه در مسجدند . يكى به عمر گفت : مژده كه خداوند منافقين را امروز مفتضح كرد ، اين عذاب اول آنها ، عذاب دوم آنها هم در قبر خواهد بود .
< فهرس الموضوعات > حذيفه عالم به منافقين بود ، رسول خدا صلى الله عليه وآله نام آنها را برايش فاش كرده بود !
< / فهرس الموضوعات > حذيفه عالم به منافقين بود ، رسول خدا صلى الله عليه وآله نام آنها را برايش فاش كرده بود !
- اسد الغابه ج 1 ص 390 حذيفه بن يمان . . . . . صاحب سر رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم در مورد منافقين بود . حضرت نام آنها را جز براى او نفرمود . عمر از حذيفه پرسيد : آيا در ميان عمال من كسى از منافقين هست ؟ گفت : بلى ، يكى . پرسيد : كيست ؟ گفت نمىگويم . اما عمر او را عزل كرد ، گويا او را پيدا كرده بود . هر گاه كسى از دنيا مىرفت ، عمر از او مىپرسيد : آيا براى نمازش مىروى ، يا نه ؟ اگر مىرفت ، عمر هم مىرفت ، اگر نمىرفت ، او هم نمىرفت .

1004