صلى الله عليه ( وآله ) وسلم خواهد بود ، اما غنيمت فقط خمس آن به آن حضرت پرداخت شد ، و بقيه مال جميع كسانى است كه در جنگ شركت داشته‌اند . همين مطلب را عمر به على ( عليه السلام ) و عباس گفت كه اموال بنى النضير فىء بود ، و بدون حمله نظامى به تصرف اسلام در آمد ، لذا اختصاص به رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم داشته و ديگر مسلمين حقى در آن نداشتند . حضرت هم پس از آنكه مخارج سال اهل و عيالش را بر مىداشت ، مازاد آنرا براى سلاح و جهاد در راه خدا صرف مىكرد . پس از وفات آن حضرت ابوبكر همين روش را ادامه داد . و خلافت به من كه رسيد ، شما خواستيد توليت آن اموال را به شما واگذار كنم ، حال كه اختلاف پيدا كرديد و نمىتوانيد آنرا اداره كنيد ، بما برگردانيد .
شافعى مىگويد : اين روايت دلالت دارد كه عمر و ابوبكر اموال اختصاصى رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم را همانگونه مصرف مىكردند ، كه خود آن حضرت مصرف مىنمود . و من احدى را نمىشناسم كه كه بگويد آن اموال منتقل به ورثه آن حضرت شده باشد . . .
( عجيب است ! ! جناب شافعى خود اعتراف مىكند كه ابوبكر و عمر مىدانستند آن اموال مختص رسول خدا صلى الله عليه وآله بوده و بقول خودشان در موارد مذكور مصرف مىنموده است ، حال بايد از او پرسيد ، اموال شخصى انسان پس از مرگ به چه كسى مىرسد ، شخص در حال حيات مىتواند اموال خود را در هر كجا صلاح مىداند مصرف كند ، اما پس از وفات او اموال طبق قانون ارث و حكم شرع در اموال ما ترك انسان ، آنها به ورثه متوفى مىرسد . اگر آقاى شافعى مخالفى سراغ ندارد كه بگويد اموال پيامبر صلى الله عليه وآله به ورثه آن حضرت مىرسد ، دليلش اينست كه اين فقيه عاليمقام تجاهل كرده و خود را به نادانى زده و سر زير بالش برده و چشمانش را بسته تا مخالف را نبيند ، و گرنه در زمان خود او بهترين نمودار مخالف شخص جعفر بن محمد بن على بن حسين بن على بن ابى طالب عليهم السلام بود كه خود شافعى از محضر علم آن حضرت استفاده كرد ، سپس نمك خورد و نمكدان شكست و به علم و دين خيانت كرد و كرسى فقاهت درست كرد در حاليكه صلاحيت آنرا نداشت ! ! ) ابن قدامه مصادره خمس اهل بيت عليهم السلام را از طرف ابوبكر و عمر محكوم مىكند ! !
- المغنى ج 7 ص 300

904