عاصم بن كليب . . . از عبدالله بن زبير روايت مىكند : نزد عمر بوديم كه على ( عليه السلام ) و عباس با سر و صدا وارد شدند . عمر گفت : عباس تو مىگوئى او ( يعنى پيامبر صلى الله عليه وآله ) پسر برادر من بود ، پس مقدارى از اموال او مال من است . سپس رو به على ( عليه السلام ) كرد و گفت : تو هم مىگوئى چون دخترش همسر من است ، پس مقدارى از اموال هم به او مىرسد . اما ما ديده‌ايم كه رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم با آن اموال چگونه رفتار مىكرد ، بهمين خاطر ابوبكر هم پس از رسيدن به خلافت همانگونه به آنها عمل نمود . منهم قسم خورده‌ام بهمان نحو به آنها عمل كنم . ابوبكر براى من گفت ، و قسم هم خورد كه راست مىگويد : پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم فرمود : پيامبر ارث نمىگذارد ، بلكه ميراث او براى فقراى مسلمين و مساكين مصرف مىشود . همچنين ابوبكر برايم گفت و قسم هم خورد كه راست مىگويد . پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم فرمود : پيامبر نمىميرد تا آنكه بعضى از امتش به او اقتدا كند . اين اموال در دست رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم بوده و ما ديده‌ايم با آنها چگونه رفتار مىكرد . اگر شما بخواهيد ، آنها را به شما دهم تا مانند آن حضرت و مانند ابوبكر با آنها رفتار كنيد . عباس هم آنچه را كه به او داده شده بود ، در اختيار على ( عليه السلام ) قرار داد .
- كنز العمال ج 5 ص 586 14044 - ابن عباس مىگويد : هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم از دنيا رفت ، و ابوبكر هم به خلافت رسيد ، عباس با على ( عليه السلام ) در چيزهائى كه رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم آنها را رها كرده بود ، اختلاف پيدا كرد . لذا به ابوبكر شكايت كردند . ابوبكر گفت : چيزهائى را كه آن حضرت رها كرده و ترك نموده بود ، من به جريان نمىاندازم ، پس از آنكه عمر به خلافت رسيد ، او هم همان حرف را زد . عثمان كه به خلافت رسيد ، و قضيه را پيش او برد ، سكوت كرد و سرش را پائين انداخت ، ابن عباس مىگويد : من ترسيدم عثمان همه را پس بگيرد ، به پدرم عباس گفتم : ترا بخدا آنها را به على ( عليه السلام ) واگذار كن . او هم پذيرفت .
بخارى مىگويد : اختلاف على عليه السلام و عباس درباره اراضى بنى النضير بود ، . . . اما حقيقت مطلب را مىپوشاند كه اختلاف بر سر چه بوده و چرا عمر دخالت كرد ؟ ! !

895