عامر يعنى شعبى مىگويد : رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم سپاهى را براى غزوه ذات السلاسل فرستاد و ابو عبيده را فرمانده مهاجرين و عمرو بن عاص فرمانده اعراب نمود و دستور داد با يكديگر همكارى كرده و از مخالفت بپرهيزند . با يكديگر مشورت كردند تا بر قبيله بكر حمله كنند ، عمرو بر ، قضاعه ، حمله كرد و آنها را غارت نمود . زيرا قبيله بكر دائىهاى او بودند . مغيرة بن شعبه به ابو عبيده گفت : رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم ترا فرمانده ما كرده ، در حاليكه عمرو بن عاص خودش به تنهائى كارها را انجام داد ، و كارى براى تو باقى نگذاشته است . ابو عبيده گفت : حضرت دستور داده ما از هم اطاعت كنيم و من دستور آن حضرت را انجام مىدهم هر چند عمرو مخالفت نمايد .
- كنز العمال ج 10 ص 564 30253 - ابن عائذ . . . . . از عروة روايت مىكند : سپس غزوه ذات السلاسل در منطقه شام به فرماندهى عمرو بن عاص اتفاق افتاد . رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم او را بطرف منطقه ، بلى ، كه دائىهاى پدر عمرو ، عاص بن وائل ، بودند ، و اطراف آن قبيله ، قضاعة ، فرستاد ، عمرو احساس خطر كرد و تقاضاى نيروى كمكى نمود . حضرت عده‌اى از مهاجرين من جمله ابوبكر و عمر را به فرماندهى ابو عبيدة بن جراح به يارى آنان فرستاد . هنگامى كه نيروهاى كمكى رسيدند ، عمرو گفت هم بايد در اطاعت من باشيد ، مهاجرين قبول نكردند . و گفتند : تو فرمانده سپاه خود باش و ابو عبيده هم فرمانده مهاجرين . عمرو نپذيرفت . ابو عبيده كه شخصى خوش برخورد و ملايم بود : گفت رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم به من سفارش فرمود : با هم‌ديگر همكارى كنيم . بخدا قسم اگر تو با من مخالفت كنى ، باز هم من از تو اطاعت خواهم كرد .
ناخشنودى عمر از فرمانده شدن عمرو بن عاص از سوى پيامبر صلى الله عليه وآله ! !
- دلائل النبوه بيهقى ج 4 ص 400 عبدالله بن بريده مىگويد : رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم گروهى من جمله ابوبكر و عمر را به فرماندهى براى جنگ فرستاد ، عمرو دستور داد ، هيچ كس آتش روشن نكند . عمر عصبانى شد و خواست مخالفت كرده و آتش روشن كند ، ابوبكر او را نهى كرد و گفت پيامبر ( صلى الله

584