إسم الكتاب : الفاروق ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 1422)

جواب داد : بله . گفت پس چرا بايد ذلت را بپذيريم و با آنها صلح كنيم ؟ حضرت فرمود : اى پسر خطاب ، من رسول الله‌ام و خداوند پيامبر را ضايع نمىگرداند . عمر با ناراحتى و خشم و غضب برگشت و نزد ابوبكر رفت و همان حرفها را زد . ابو بكر گفت : او پيامبر خداست و خدا او ضايع نخواهد كرد ، آنگاه سوره فتح نازل شد .
( عمر ترسيد مصالحه پيامبر صلى الله عليه وآله ) با قريش موجب دوستى آنان شده و دوباره قريش به مانند سابق با چشم حقارت به او بنگرند ) آنگاه سوره فتح نازل شد ، حضرت بدنبال عمر فرستاد و آنرا برايش خواند . پرسيد يا رسول الله اين مژده فتح و پيروزى است ؟ فرمود بله ، آنگاه آرام گرفت و رفت و صحيح مسلم ج 3 ص 175 و دلائل النبوه بيهقى ج 4 ص 106 و 147 با تمام توضيحات و تأكيدات پيامبر صلى الله عليه وآله باز هم عمر دست از تحريكات خود بر نداشت ! !
- الدر المنثور ج 6 ص 79 ابن ابى شيبه و احمد و بخارى و مسلم و نسائى و ابن جرير و طبرانى و ابن مردويه و بيهقى در الدلائل از سهل بن حنيف روايت مىكند : پس از آنكه در صفين صلح شد ، من گفتم : زياد به نظرات خودتان خوش‌بين نباشيد ، يادم مىآيد در روز حديبيه ما اميد به صلح داشتيم ، اگر چه جنگى پيش مىآمد ، مىجنگيديم ، اما عمر نزد رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم رفت و با اعتراض گفت : آيا ما بر حق نيستيم و آنها بر باطل ؟ فرمود : بله . گفت : آيا كشته‌هاى ما در بهشت نيستند و كشته‌هاى آنان در جهنم ؟ فرمود : بله . گفت پس چرا بايد اين ذلت را تحمل كرده و با آنها كنار بيائيم ، چرا نبايد به مكه رفته و برگرديم ؟ چرا خدا بين ما و آنها حكم نمىكند ؟ حضرت فرمود : اى پسر خطاب ، من رسول الله‌ام ، خدا هرگز مرا ضايع و خوار نمىكند ، عمر با ناراحتى و غضب برگشت و نزد ابوبكر رفت و همان حرفها را زد و همان جوابها را شنيد . سپس پس از دو روز سوره فتح نازل شد ، پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم به دنبال عمر فرستاد و سوره را برايش خواند . عمر گفت : يا رسول الله اين فتح و پيروزى است ؟ فرمود : بله .

529