كشته خواهند شد . عبدالله بن رواحه گفت : يا رسول الله سهيل بن بيضاء شايد مسلمان شود ، زيرا زمزمه اسلام داشت ، او را از اين حكم مستثنى كن ، اين را گفت ، اما چنان ترسى بر او عارض شد كه خيال كرد الآن از آسمان بر سرش سنگ خواهد باريد ، اينجا بود كه اين آيه نازل شد ( اگر سرنوشت مقدرى نبود بخاطر فديه گرفتن عذاب بزرگى بر شما نازل مىشد ) تا اين آيه ( هيچ پيامبرى حق اسير گرفتن ندارد مگر با جنگ . شما دنيا را مىخواهيد و خدا آخرت را و خداوند عزيز و حكيم است . ) سوره مائده آخرين سوره‌اى است كه نازل شده ، اما به احترام عمر نزول آنرا چند سال جلو انداخته‌اند ! !
- البدايه و النهايه ج 3 ص 361 مردم در مورد اسراء بدر نظرات مختلفى داشتند كه آيا كشته شده يا فديه داده و آزاد مىشوند . احمد بن حنبل . . . . . حسن روايت مىكند : رسول خدا صلى الله عليه ( واله ) وسلم با مردم درباره اسراء بدر فرمود : خداوند شما را بر آنها مسلط كرده ، بنظر شما با آنها چه كنيم ؟ عمر بن خطاب گفت : يا رسول الله ، همه را گردن بزن . حضرت رويش را از او برگرداند ، دوباره فرمود : خداوند شما را بر آنها مسلط كرده و آنها همان برادران ديروزى شما هستند ، دوباره عمر گفت : آنها را گردن بزن ، حضرت از او روى برگرداند و دوباره همان مطلب را فرمود : ابوبكر گفت : يا رسول الله ، اگر صلاح بدانى ، آنها را در مقابل فديه آزاد كن . اينجا بود كه صورت حضرت از خوشحالى باز شد ، لذا آنها را عفو نمود و فديه گرفت ، كه اين آيه نازل ششد ( لولا كتاب من الله سبقكم لمسكم فيما اخذتم . . . . . ) و عكرمة بن عمار . . . . . از عمر بن خطاب روايت مىكند : در جنگ بدر اصحاب پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم سيصد و چند نفر و مشركين بيش از هزار نفر بودند ، لذا آن حضرت روى به قبله ، دست به دعا برداشت و عرض كرد : خدايا كجاست وعده‌اى كه به من دادى ، خدايا وعده‌ات راانجام ده . خدايا اگر اين گروه مسلمانان هلاك شوند ، ديگر كسى در روى زمين نيست كه ترا بپرستد . حضرت آنقدر تضرع و استغانه كرد ، بطوريكه عبايش افتاد ، ابوبكر آمد و رداء حضرت را بر دوشش انداخت و عرض كرد : نبى الله با خدا مناجات كرده ، خداوند هم وعده‌اش را عملى خواهد ساخت كه اين آيه نازل شد ( اذ تستغيثون ربكم فاستجاب لكم انى ممدكم بالف من الملائكة مردفين ) ( زمانيكه استغاثه كرديد و خدا دعايتان را مستجاب كرد ، و شما را با هزار تن از ملائكه يارى نمود ) همانروز جنگ در

482