محمد بن يحيى از غسان بن غسان بن عبدالحميد روايت مىكند كه ربيعة بن امية بن خلف شخص دائم الخمر بوده و در ماه رمضان شراب نوشيد و عمر او را حد زده و به ذى الردة تبعيد نمود و تا آخر عمر و خليفه شدن عثمان در آنجا بود ، به او گفتند كه عمر از دنيا رفته و عثمان به خلافت رسيده اگر به مدينه بيائى عثمان ترا رد نخواهد كرد ، او در جواب گفت : نه ، بخدا قسم به مدينه نخواهم آمد ، زيرا آن وقت خواهى گفت كه شخصى از بنى عدى ( عمر ) مردى از قريش را تبعيد كرد ، آنگاه به روم پناهنده شد و مسيحى شد و قيصر روم هم به او هدايا داده و احترامش نمود ، بطوريكه بعد از او هم اولاد و اعقاب او از آن هدايا بهره‌مند مىشدند . . .
ناراحتى قريش از حاكم شدن قبيله بنىعدى بر آل قصى - تاريخ المدينة المنورة ج 2 ص 684 تا 686 موسى بن اسماعيل از حماد بن سلمة از على بن زيد روايت مىكند كه هشام بن عكرمة صاحب دار الندوة ( جائى كه براى مشاوره و تشكيل جلسات در آنجا جمع مىشدند ) شخصى از مهاجرين را مسخره كرد ، بدين جهت عمر بن خطاب او را با تازيانه زده و آن شخص هم سه بار صدا زد : يا قصى ( اى آل قصى به دادم برسيد ) در اين ميان ابو سفيان به او گفت صبر كن اى برادر ، قصى ( از قبيله قصى ) اگر ديروز ( كنايه از گذشته ) قصى را صدا مىزدى هيچوقت برادر بنى عدى ( عمر ) نمىتوانست ترا شلاق بزند عمر متوجه او شده و گفت : بىمادر ساكت باش ، ابو سفيان هم انگشت خود را بر دهان گذاشت .
محمد بن يحيى بن علي بن عبدالحميد مىگويد : عكرمة ( بن عامر ) بن هشام بن عبد مناف بن عبدالدار ربيعه اسدى ، را مسخره كرده و گفت امروزه افراد پست بر بزرگان خود آقائى مىكنند . در حاليكه من بدم مىآمد كه افراد پست به مقام و مرتبه برسند .
اى فرومايه‌گان عذر شما موجه است و از شما انتظار نمىرود جز پست فطرتى و اعمال زشت و حرفهاى باطل و ناروا .
وهب با اجازه عمر بن خطاب او ( عكرمة ) را در مسجد الحرام تازيانه زد بطوريكه آن شخص سه بار قبيله خود را صدا كرد و گفت : يا آل قصى ، آنگاه عمر دستور داد او را كشان كشان از مسجد بيرون كردند .

48