بده تا آنها را بكشيم ، تا آنكه خدا بداند در دل ما دوستى مشركين نيست ، اينها از بزرگان قريش‌اند . رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم نظر ابوبكر را پذيرفت ، و فديه گرفت و آزادشان كرد ، عمر مىگويد : فردا صبح نزد آن حضرت رفتم ، ابوبكر هم آنجا بود ، هر دو گريه مىكردند ، علت گريه را پرسيدم ، فرمود : چون فديه قبول كردم ، قرار است عذابى بر شما نازل شود كه اين آيه نازل شد ( ما كان لنبى ان يكون له اسرى حتى يثخن فى الارض ) ( هيچ پيامبرى حق جنگ ندارد جز آنكه بجنگد و اسير بگيرد ) تا اين آيه ( لولا كتاب من الله سبق لمسكم فيما اخذتم ) ( اگر مقدرى نبود ، بخاطر فديه‌اى كه گرفته بوديد ، فورا عذاب بر شما نازل مىشد ) بهمين خاطر بود كه در سال آينده در جنگ احد شكست خوردند بطوريكه هفتاد تن از مسلمانان كشته شده و ديگران فرار كردند و دندان حضرت و پيشانيش شكست كه اين آيه نازل شد ( او لما اصابتكم مصيبة قد اصبتم مثليها ) مىگويند : عمر حافظ نماز و مواظب آن بود ، ولى پيامبر صلى الله عليه وآله ، مىخوابيد و نمازش قضا مىشود ! !
- بخارى ج 1 ص 88 پيامبر ( ص ) را متهم مىكنند كه خواب مانده و نمازش قضا شده بخارى ج 1 ص 88 باب تيمم با خاك پاكيزه مسدد . . . از عمران روايت مىكند : در سفرى كه همراه پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم بوديم در يكى از شبها دير وقت خوابيديم تا آنكه حرارت آفتاب بيدارمان كرد . عمر بن خطاب چهارمين نفرى بود كه بيدار شد . پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم در خواب بود . هرگاه آن حضرت مىخوابيد كسى حق بيدار كردن ايشان را نداشت تا خودش بيدار شود . اما عمر كه متوجه نماز قضا شده است با صداى بلند شروع به تكبير گفتن كرد تا آنكه حضرت را بيدار كرد ، مردم از قضا شدن نماز گله كردند ، فرمود : عيبى ندارد ، حركت كنيد . مختصرى كه حركت كرديم حضرت‌پياده شد و وضو گرفت و فرمان نماز داد . پس از نماز ديد كه يكى همراه ديگران نماز نخوانده است علت را جويا شد ، آن شخص گفت : جنب شده‌ام ، حضرت فرمود : اشكال ندارد تيمم كن كافى است .

1351