ابى جواب داد : بخدا قسم عمر تو مىدانى كه من هميشه ( نزد رسول خدا صلى اله عليه وآله ) حاضر بودم و شما غايب . حال اگر بخواهى حاضرم براى هميشه در خانه بمانم و هرگز با احدى صحبت نكنم .
و شماره 4745 و 4815 و الدر المنثور ج 6 ص 79 - سير اعلام النبلاء ج 1 ص 397 وليد بن مسلم . . . از ابو ادريس خولانى روايت مىكند : ابو درداء با كاروانى از اهل دمشق به مدينه آمدند . روزى نزد عمر اين آيه را چنين خواندند ( اذ جعل الذين كفروا فى قلوبهم حمية الجاهلية ( و لو حميتم كما حموا لفسد المسجد الحرام ) عمر پرسيد : كى براى شما اينگونه خوانده است ؟ گفتند : ابى بن كعب . عمر او را احضار نمود . و دستور داد دوباره جلوى او همانطور بخوانند . ابى بن كعب گفت : بخدا قسم خوب مىدانى زمانى كه من ( نزد پيامبر صلى الله عليه وآله ) حاضر بودم ، شما غايب بوديد . بخدا قسم اگر بخواهى خانه‌نشين شده و با احدى صحبت نخواهم كرد و برايش قرآن نخواهم خواند تا بميرم . عمر گفت : پناه بر خدا . مىدانيم كه خداوند علومى به تو داده ، آنها را به مردم بياموز . ابن عيينه از عمر و از بجاله يا از ديگرى روايت مىكند : عمر بن خطاب مىگذشت ديد جوانى اين آيه را چنين مىخواند ( النبى اولى بالمؤمنين من انفسهم و ازواجه امهاتهم ، هو اب لهم ، ) ( جلمه هو اب لهم ) اضافه است . عمر به او گفت : آنرا پاك كن . جوان جواب داد : اين قرآن ابى بن كعب است . عمر نزد ابى رفت و قضيه را پرسيد : ابى گفت : من در پى آموختن قرآن بودم و شما در پى بازار و كسب و كار .
آيه دروغين لو كان لابن آدم واديان - مسند احمد ج 3 ص 122 عبد الله . . . از انس روايت مىكند : نمىدانم اين جمله‌اى را كه از رسول خدا صلى الله على ( وآله ) وسلم شنيدم ، آيه‌اى بود كه نازل شد يا جمله‌اى بود كه خود آن حضرت فرمود . آن جمله اينست : لو كان لابن آدم واديان من مال واديان لابتغى لهما ثالثا و لا يملأ جوف ابن آدم الا التراب و يتوب الله على من تاب ( اگر فرزند آدم در بيابان ( يا دو دره ) مال و اموال داشته باشد ، باز

1176