، خون عثمان را زنده كرده و انتقام او را گرفته و على بن ابى طالب ( عليه السلام ) را كشته‌ايد ، و اهل عراق را نابود كرده‌ايد .
- تاريخ طبرى ج 4 ص 25 ابو مخنف . . . از زيد بن بدر العبدى روايت مىكند : در جنگ صفين ، زياد بن خصفه نزد ابو قيس رفت در حاليكه قبائل حمير و ذى الكلاع كه عبيد الله بن عمر هم در ميان آنها بود آماده نبرد با بكر بن وائل شده بودند . زياد بن خصفه به ابو قيس گفت : از امروز به بعد ديگر ، بكر در كار نخواهد بود ( يعنى بكر بن وائل در نبرد با ما كشته خواهد شد ) جنگ شديدى بين آنها در گرفت ، رئيس قبيله ذو الكلاع مجروح و عبيد الله بن عمر كشته شد . قبيله همدان مدعى شدند كه هانئ بن خطاب ارحبى ، عبيد الله بن عمر را كشت ، قبيله حضرموت گفتند مالك بن عمرو او را كشت و قبيله بكر بن وائل گفتند كه محرز بن صحصح از قبيله بنى عائش بن مالك بن تيم او را كشت و شمشير او را بنام ، ذا الوشاح برداشت ، بعدها معاويه بكر بن وائل را خواست و شمشير را از او مطالبه كرد ، بكر گفت عبيد الله را شخصى از اهل بصره بنام محرز بن صحصح كشت ، معاويه بدنبال او فرستاد و شمشير را از او گرفت .
- التنبيه و الاشراف ص 259 مسعودى مىگويد : . . . جعفر بن ابى طالب ( عليهما السلام ) سه پسر بنام عبد الله و عون و محمد داشت كه محمد در جنگ صفين با عبيد الله بن عمر ( پسر عمر ) روبرو شد و با يكديگر جنگيدند و هر دو بدست هم كشته شدند . كسانى كه نسب آل ابى طالب ( عليه السلام ) را مىشناسند چنين مىگويند ، اما ربيعه ، منكر اين مطلب است و مىگويد : بكر بن وائل عبيد الله بن عمر را كشت .
عبيد الله بن عمر با معاويه در جنگ صفين تاج العروس ج 3 ( ماده غبر ) غابر يعنى باقيمانده ( الغابر من الليل ) يعنى باقيمانده از شب و غابر بنى فلان ، يعنى باقيمانده فلان قبيله ، عبيد الله بن عمر در جنگ صفين اين اشعار را مىخواند من عبيد الله ام كه عمر مرا پرورش داد بهترين قريش از گذشتگان و باقيماندگان بعد از رسول خدا و آن پيرمرد رو سفيد ( كنايه از ابوبكر )

107