روز با مردم نماز بخوان و على ( عليه السلام ) و عثمان و زبير و سعد و عبد الرحمن بن عوف و طلحه را اگر از مسافرت برگشت همه را داخل خانه كنيد . عبد الله بن عمر هم مسؤوليت و تعهدى در جمع شورا ندارد . خودت هم بالاى سرشان بايست و مواظب باش ، چنانچه پنج نفر يا چهار نفر در يك طرف بودند ، گردن مخالفين را كه كمترند بزن و چنانچه سه به سه برابر بودند . بايد عبد الله بن عمر را حكم قرار دهند ، به هر دسته كه او حكم كرد ، بايد خليفه از آن انتخاب شود و اگر به حكم عبد الله راضى نشدند بايد آن دسته را كه عبد الرحمن بن عوف در آن است تأئيد كرده و دسته مخالف اگر به مخالفت خود باقى ماندند بكشيد . على ( عليه السلام ) به عده‌اى از بنى هاشم فرمود : اگر هم من با شما موافقت كنم ، باز هم شما را براى خلافت انتخاب نخواهند كرد . سپس به عباس فرمود : از ما كنار كشيده‌اى . عباس گفت : چه خبر دارى ؟ فرمود : مرا با عثمان برابر قرار داده‌اند . زيرا عمر گفته است كه وأ اكزيت علاس است و با اكزيت با شيد . چرا كه دستور داده ، چنانچه سه با سه مساوى بودند ، آن طرف ارجح است كه عبد الرحمان به عوف در آن است ، بنابراين سعد كه با پسر عمويش عبد الرحمن مخالفت نخواهد كرد ، و عبد الرحمان هم كه داماد عثمان است و با هم مخالفت نخواهند كرد . بنابراين يا عثمان عبد الرحمن را انتخاب خواهد كرد يا عبد الرحمن عثمان را . در اينصورت اگر آن دو نفر ديگر يعنى طلحه و زبير هم با من باشند . باز سودى به حال من نخواهد داشت . . .
( تا آخر قضيه شورا و انتخاب شدن عثمان به خلافت . ) پيامبر اسلام محمد مصطفى صلى الله عليه و آله امت خود را سر گردان و متحير رها كرد . . . ولى من ، عمر بن خطاب بيشتر از سه روز امت را سرگردان نخواهم گذاشت ! !
- تاريخ منوره ج 3 ص 918 حبان بن بشر . . . عيسى بن طلحه و عروة بن زبير روايت مى كند : هنگامى كه عمر زخم خورد ، دستور داد صهيب سه روز با مردم نماز بخواند و منتظر طلحه باشند تا از سفر برگردد . و گرنه شورا بدون او خليفه را تعيين كند . زيرا امت محمد صلى الله عليه ( وآله ) وسلم نبايد بيشتر از سه روز عاطل و باطل بماند . عثمان به طلحه گفت : تو اگر چه در شورا حضور نداشتى اما چيزى را هم از دست ندادى ( هنوز مىتوانى نظرت را بگوئى ) گفت : طلحه به او گفت : نماز ظهر را كه خواندى به منبر برو . او هم بمحض آنكه به منبر رفت . طلحه برخاست و با او بيعت كرد . ( در

1041