انتظام همهء فكرها در يك نقطه و ناشى از اين است كه روح اين مكتب يعنى جهان بينى توحيدىاش آرمان ساز است .
11 . ايدئولوژى از نظر اجتماعى يك نوع وحدت فكرى و ايده آلى است .
12 . ( بعثت و ايدئولوژى ) ص 57 ، اصول مورد اختلاف و نكات متنازع فيه : مبانى ايدئولوژيها ، حدود آزادى عقيده و بيان ، وجود سرمايه و مالكيت ، حدود آزادى اقتصاد ، حقوق و مقام نسبى فرد و روابط آن با اجتماع ، مسأله تقوا و معنويات ، حدود آزادى عمل حزب يا دولت در پيشبرد هدف ، حكومت حزب يا اكثريت ، منافع ملى مورد نظر انسانى و بين المللى صلح و جنگ ، نقش ديانت و غيره .
13 . ص 63 مىگويد : اصل سودجويى ( كسب لذت و اجتناب از درد ) يگانه نيروى ذاتى محرك انسان است ، طرفدارانى ندارد .
14 . ص 64 : قبول شده ها : مركزيت دولت و قدرت ( در كمونيسم پذيرفته نشده ) .
ص 65 : حاكميت عامه .
ص 66 : ضرورت ايدئولوژى ( رجوع شود ) .
ص 67 : استفاده از تجارب تاريخى .
ص 68 : برنامه و طرح .
15 . ص 67 : توجه افكار بر اين جلب شده كه عقيده و اخلاق جامعه و عامل انسانى نقش اصلى را در انقلاب و ارادهء اجتماع بازى مىكند . همهء حكومتها اعم از دموكراسى و كمونيسم و فاشيسم مساعى عظيمى صرف تربيت و توجيه نسل در توافق با ايدئولوژى انتخابى مبذول مىدارند .
16 . ص 69 : در اسلام رهبرى اعتقادى و ايمانى با رهبرى اجتماعى و ادارى توأم است .
17 . ص 77 : لزوم جامعيت ايدئولوژى و لزوم جهانى و هميشگى بودن آن ، نه ملى و نژادى بودن .
18 . ص 103 : توحيد مساوى است با حكومت عقيده و

453