به تمام معنى ، و كسى با من برابرى نكرده مگر احمد بن حنبل .
مى گويم : به گفته‌ها و شرح مكاشفات اينها كه گوشه‌اى از آن در كتاب عارف و صوفى چه مىگويد آمده است مراجعه كنيد ، ابن عربى خود را خاتم الاولياء مىدانسته و او اصل تصوّف بعد از خود بوده و او نيز از محمد بن عبداللّه مسرة متوفّاى 319 به ارث برده ، و اين مرام و مسلك پر از اسرائيليات و تعليمات يهود و نصارى مىباشد . ( 1 ) در كتاب « عارف و صوفى چه مىگويد » از قول آنها مىنويسد : بعضى اولياء رجبيون شيعه رافضى را به صورت خوك مىبينند . ( 2 ) و در جاى ديگر از شخصى نقل مىكند كه مكاشفه خود را به صورت شعر چنين گفته است :
فليس بين ابى بكر و صاحبه * اذ انظرت إلى ما قلته رجلٌ هذا الصحيح الذى دلت دلائله * فى الكشف عند رجال اللّه إذ عملوا ( 3 ) يعنى بين ابى بكر و پيامبر كس ديگرى به عنوان وصى و خليفه نيست ، اين مطلب صحيح است و دليل آن كشف نزد مردان خدا است .
و اصولاً غزالى در احياءالعلوم ، علوم را بر دو قسم كرده است : علوم معامله و علوم مكاشفه ، و محيى الدين در اوّل فتوحات از آن به علوم اسرار تعبير مىكند .
مثنوى درباره ديده بينا و كشف و شهود شيخ مغربى مىگويد :
گفت عبداللّه شيخ مغربى * شصت سال از شب نديدم من شبى ( 4 ) در كتاب مآخذ قصص و تمثيلات مثنوى صفحه 132 داستانى آورده كه مىگويم :
« قصّه را بشنو ولى باور مكن »

1 - تحقيق و بررسى تاريخ تصوّف 149 . 2 - عارف و صوفى چه مىگويد ، صفحه 168 . 3 - همان مدرك ، 172 . 4 - مثنوى دفتر چهارم ، 600 . قصّه‌هاى شيخ دقوقى نيز خواهد آمد .

272