تفاسير امامية پر است از تحقيق اين معانى ، و تعجب از مثنوى است كه معتزله را در تمسك به عقل مسخره مىكند و مىگويد :
چشم حس را هست مذهب اعتزال * ديده عقل است سُنى در وصال سخره حس‌اند اهل اعتزال * خويش را سُني نمايند از ضلال ( 1 ) مع ذلك به اين ترّهات ظاهريّه پايبند است ، در حالى كه بر همه واضح است كه معتزله به حسن و قبح عقلى قائلند بر خلاف اهل سنت و اشاعره ، اماميه هم قائل به حسن و قبح عقلى هستند و كتب آنها مملوّ از استدلالات بر حسن و قبح عقلى است .
تذكر اين نكته ضرورى است كه : تابعين احمد بن حنبل امروزه وهابىها هستند ، در اين موضوع هم موثقى نقل كرد از پاورقى كتاب فتح البارى در شرح صحيح بخارى در جايى كه شارح مىگويد : جلّ عن قول أين و أنّى ( 2 ) كه عبدالعزيز بن باز در پاورقى گويد : كه شارح اشتباه كرده است بلكه كتاب و سنت بر خلاف آن دلالت دارد ، قال اللّه تعالى : الرّحمن على العرش استوى . ( 3 ) علامه ( قدس سره ) در قواعد الأحكام در بحث انواع نجاسات آورده است : « و الأقرب طهارة المسوخ و من عداالخوارج و الغلاة و النواصب و المجسّمة من المسلمين » ( 4 ) « أقرب طهارت مُسوخ و غير خوارج و غُلات و ناصبىها و كسانى كه به جسم بودن خدا قائلند ، است » بنابراين مرحوم علامه قائلين به جسم بودن خدا را نجس مىداند .

1 - دفتر دوم / 61 . 2 - المنجد : أنّى ظرف مكان بمعنى اين . 3 - گويند بن باز كتابى هم در اصول دين به مسلك اهل ظاهر دارد ، تعجب است بعد از هزار سال گفتار متكلّمين و مفسّرين اعم از سنى اشعرى مثل سيوطى كه گذشت ، و معتزلى و شيعه ، در وجود آنها اثرى نكرده ; انا للّه و انا اليه راجعون ; آيه الرحمن على العرش استوى طه / 5 . 4 - قواعد الاحكام ص 7 .

232