« كدام چشم است كه در اين مصيبت نگريد . » نويسنده گويد : تا ظهور امام زمان چشمها گريان است ، بلكه تا دادخواهى روز قيامت قضيه عاشورا و مظلوميت اهل بيت تازه است ، و تا نام محمّد ( صلى الله عليه وآله و سلم ) هست مظلوميت امام حسين ( عليه السلام ) هم هست ، بلكه به ملائكه خطاب شده كه لباس عزا بپوشند كه حسين شهيد متولّد شد .
در روايتى از اميرالمؤمنين ( عليه السلام ) آمده است :
إن للحسين محبة مكنونة في قلوب المؤمنين . ( 1 ) « محبت به حسين در قلبهاى مؤمنين نهفته است . » بدعت منع از گريه از عمر است ، كه عايشه را از عزادارى براى پدرش منع كرد ، و حديث روايت كرد كه : « ان الميت ليعذب ببكاء أهله عليه . » ( 2 ) « اگر نزديكان ميت بر او گريه كنند ميت عذاب مىشود » و در روايت ديگر اينطور آمده است : يعذب في قبره بالنياحة عليه ( 3 ) ، يعنى اگر بر ميّت نوحه كنند او در قبر عذاب مىشود .
فاضل نووى شافعى مىگويد : اين روايات از عمر خطاب و پسرش عبداللّهاست و عايشه اين گونه احاديث را رد كرده ، و به آيه قرآن كه مىفرمايد : و لا تزر

1 - به اين عبارت در كتب روايى ، حديثى مشاهده نشد ، ولى رواياتى به اين مضمون هست . قال النبى ( صلى الله عليه وآله و سلم ) : إن للحسين في بواطن المؤمنين معرفة مكتومة . پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) مىفرمايد : شناخت حسين در قلبهاى مؤمنين مكتوم و پنهان است . ( بحارالانوار ، ج 43 ، ص 272 . ) روايت ديگر : عن ابن سنان عن جعفر بن محمّد قال : نظر النبي ( صلى الله عليه وآله و سلم ) إلى الحسين بن علي و هو مقبل ، فأجلسه في حجره و قال : إن لقتل الحسين حرارة في قلوب المؤمنين لاتبرد أبدا . پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) حسين را در دامن خود نشانيد و فرمود : شهادت حسين در قلبهاى مؤمنين حرارتى ايجاد مىكند كه هرگز سرد شدنى نيست . ( مستدرك الوسائل ، ج 10 ، ص 318 . ) 2 - صحيح بخارى ج 2 ، ص 80 . 3 - سنن نسايى ، ج 4 ، ص 16 .

218