إسم الكتاب : نقدى بر مثنوى ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 639)

ستوده و به عنوان صحابه و رجوم شيطان دانسته اين آيه درباره آنان نازل شده است .
انس بن مالك و براء بن عازب جزء همين صحابه بودند كه با وجود حضور در روز غدير خم كتمان شهادت كردند و به دعاء على ( عليه السلام ) به بلاء مبتلا شدند . ( 1 ) در منتهى المقال از ابن ابى الحديد نقل مىكند كه عدّه‌اى از صحابه و تابعين با على ( عليه السلام ) مخالف بودند و حرفهاى ناروا مىزدند ، كه يكى از آنها انس بن مالك بود كه كتمان شهادت كرد . ( 2 ) و براى اثبات بيشتر اين دروغ ( عدالت همه صحابه ) به احاديث زيادى كه مرحوم علاّمه در كشف الصدق و نهج الحق تحت عنوان « المطلب الخامس » آورده مراجعه كنيد . كه در بسيارى از آنها با اينكه منقول از اهل سنّت است ، قضيّه ورود همين صحابه بر حوض و نااميد شدن آنها از آب دادن پيامبر آمده است . ( 3 ) امّا نزد شيعه مطلب بسى واضح است كه عدّه‌اى منافق بودند و در ليلة العقبة خواستند شتر پيامبر را رم بدهند و آن حضرت را بكشند ، و عدّه‌اى صاحب صحيفه ملعونه بودند . امّا بعد از پيامبر كه در روايت آمده است :
ارتدّ الناس بعد رسول اللّه إلاّ ثلاثة . ( 4 ) « بعد از پيامبر مردم از حق برگشتند مگر سه نفر . » و مصداق آيه شريفه شدند كه مىفرمايد :
أفان مات أو قتل انقلبتم على أعقابكم . ( 5 ) « آيا اگر پيامبر بميرد يا كشته شود شما به پيشينه و پيشينيان خود برمى گرديد ؟ »

1 - سفينة البحار : 1 / 47 و 66 ، مادّه « انس » و « برء » . 2 - منتهى المقال چاپ سنگى ، 61 . 3 - كشف الصدق و نهج الحق ، 314 . 4 - سفينة البحار ، 1 / 517 - 518 . 5 - سوره آل عمران ، آيه 144 .

181