نام کتاب : نقدى بر مثنوى ( فارسي ) نویسنده : سيد جواد المدرسي جلد : 1 صفحه : 180
اين استدلال مثل آن است كه كسى بگويد : آيه شريفه : و كذلك جعلناكم امة وسطاً ( 1 ) به ضميمه حديث شريف خيرالامور أوساطها ( 2 ) كليّت استغراقى دارد و همه افراد اين امّت از همه افراد عالم برترند ، در حالى كه بين آنان افرادى ستمكار مانند معاويه و عمروعاص و ابوموسى اشعرى و سمرة بن جندب و ابوهريره و عبداللّه بن زبير وجود دارد . مسلّم است كه مراد آيه شريفه اين نيست ، بلكه مراد آن است كه ديانت اسلام بالاترين است ، و امّت اسلام در مجموع امت برتر است و در بين اينها افرادى هم وجود دارند كه از همه برترند ، نه همه افراد امت ، و يا همه افراد موجود در زمان پيامبر . خداوند متعال در قرآن مىفرمايد : و ممّن حولكم من الأعراب منافقون و من أهل المدينة مردوا على النفاق لاتعلمهم نحن نعلمهم . . . ( 3 ) « و از آنان كه پيرامون شمايند از باديه نشينان منافقانند و از اهل مدينه كسانيند كه نفاق مىورزند ، تو آنها را نمىشناسى ، لكن ما آنها را مىشناسيم . . . » و همين طور مىفرمايد : إذا جائك المنافقون . . . ( 4 ) « يعنى وقتى منافقان پيش تو مىآيند و مىگويند كه ما شهادت مىدهيم كه تو رسول خدا هستى و خداوند مىداند كه تو رسول او هستى و خدا شهادت مىدهد كه منافقان دروغ گويانند » . شما به شأن نزول آيه مراجعه كنيد خواهيد ديد كه همانهايى كه مولوى آنها را