آرى اين معاويه است كه لعن على ( عليه السلام ) را در ممالك اسلامى سنّت قرار داد ، و اوست كه بازار دروغ بستن به پيامبر را براى مقاصد شوم خود رواج داد . به عنوان نمونه به داستان زير توجه كنيد .
سمرة بن جندب يكى از همان صحابه است كه اهل سنت همه آنها را عادل مىدانند ، اين شخص كسى است كه نافرمانى او از پيامبر در باب منازعه با شخص انصارى كه درخت خرمايى از سمره در خانه او بود و سمره براى چيدن ميوه اش بدون اجازه به خانه او مىرفت معروف و مشهور است ( 1 ) ، و او همان كسى است كه ناقه پيامبر را زد و آن حيوان از او پيش رسول اكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) شكايت كرد .
بهر حال معاويه به اين سمره - با آن سوابق درخشان ! - پيشنهاد كرد كه از پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) روايت كند كه آيه مباركه :
و من الناس من يعجبك قوله في الحياة الدنيا . . . ( 2 ) « و از مردم است آنكه شگفت آورد ترا سخنش در زندگانى دنيا . . . » در مذمّت على ( عليه السلام ) ، و آيه مباركه :
و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات اللّه و اللّه رؤوف بالعباد . ( 3 ) « و از مردم است آنكه بفروشد جان خود را در پى خوشنودى خدا و خداوند است مهربان به بندگان . » كه در شأن على ( عليه السلام ) است و مربوط به ليلة المبيت است ، العياذ باللّه در شأن ابن ملجم نازل شده است . سمره با پيشنهاد معاويه به علّت كمى پول موافقت نكرد تا آنكه چهارصد هزار درهم گرفت و اين دروغ بزرگ را گفت ( 4 ) ، و حال آنكه ابن ملجمزمان پيامبر اصلاً نبوده است ، امّا معاويه او را ترويج مىكرد .

1 - وسائل الشيعة 17 / باب 12 ، ص 341 ، حديث 3 . 2 - سوره بقره ، آيه 204 . 3 - سوره بقره ، آيه 207 . 4 - بحارالانوار 33 / 215 ، و در روايت بحار « مأة الف درهم » ، يعنى صد هزار درهم است .

177