شمس وى را مدتى ( از چند روز تا چند ماه نوشته‌اند ) در « قرنطينه » صوفيانه قرار داد و بنابر نقل ، در خانه يكى از كَسَبه به نام صلاح الدين زرگر ( كه مريد مولوى بود و بعداً خليفه وى شد ) ، بدون ملاقات ( 1 ) تحت نظر داشت .
پيامدهاى دگرگونى مولوى مولوى ديگر مولوى سابق نبود ، رفتار او كاملاً دگرگون گرديده بود ، از ياران و دوستان سابق بريده بود و شمس به وى اجازه حتى مطالعه كتاب پدرش را نمىداد . ( 2 ) بهتر است در اين فصل ( دگرگونى مولوى ) ، قلم را به دست علاقمندان به مولوى بدهيم تا آنها وضعيّت وى را براى ما گزارش كنند . البته اصل اين مطالب در منابع اوّليه چون : مناقب العارفين ، رساله سپهسالار ، وَلَد نامه ، مقالات شمس كم و بيش وجود دارد ، ليكن براى روانى و انسجام مطلب نوعاً عبارت نويسندگان معاصر و مريد مولوى نقل مىگردد .
آقاى فروزانفر پژوهشگر معروف و معتبرِ آثار مولوى و علاقمند و دلباخته وى مىنويسد : « كتب مناقب و آثار بر اين متّفق است كه مولانا بعد از اين خلوت ، روش خود را بدل ساخت و به جاى اقامه نماز و مجلس وعظ به سماع نشست و چرخيدن و رقص بنيادكرد ، و به جاى قيل و قال مدرسه و اهل بحث گوش به نغمه جانسوزِ نِى و ترانه رباب نهاد » . ( 3 ) ديگر پژوهشگران علاقمند مىنويسند :
« مولانا در دنبال خروج از خلوت ، به ميان مريدان بازگشته بود ، امّا شيخِ قوم از اين پس مولانا نبود ، شمسِ تبريز بود . مولانا خاموش شده بود و شمس كه هرگز لطفِ گفتار او ( مولوى ) را نداشت ، زبان او بود .

1 - به جز افراد معدودى . 2 - مناقب العارفين ص 623 به نقل مولانا جلال الدين . معارف بهاء ولد مجموعه سخنان و منبرهاى پدر مولوى است . 3 - رساله فروزانفر ص 70 ، رباب : ابزار موسيقى مانند طنبور است .

49