مثنوى و آرزوى مردگان هر كه ميرد خود تمنّا باشدش * كه بُدى زين پيش نقل مقصدش گر بود بد تا بَدى كمتر بُدى * ورتقى تا خانه زوتر آمدى ( 1 ) در عنوان چنين نوشته است : « در تفسير قول رسول ( عليه السلام ) : ما مات من مات إلاّ و تمنّى أن يموت قبل مامات إن كان برّاً ليكون إلى وصول البرّ أعجل و إن كان فاجراً ليقلّ فجوره » .
يعنى هيچ كس نمرد مگر آنكه بعد از مرگ آرزو مىكند كه كاش پيش از اين مرده بود ; كه اگر نيكوكار باشد زودتر به پاداش نيكى مىرسد ، و اگر بدكار باشد كمتر به گناه آلوده مىشود .
در مآخذ احاديث مثنوى حديث را چنين آورده است :
ما من أحد يموت إلاّ ندم ، إن كان محسناً ندم أن لايكون ازداد ، و إن كان مسيئاً ندم أن لايكون نزع . ( 2 )

1 - مثنوى : دفتر پنجم 605 . 2 - مآخذ احاديث مثنوى : 154 . از حلية الاولياء 8 / 178 و جامع صغير 2 / 147 .

429