در بيان آنكه مصطفى عليه وعلى آله الصلاة والسلام چون شنيد كه عيسى عليه السلام بر روى آب رفت ، فرمود لو ازداد يقينه لمشى على الهواء < شعر > ( ( 1186 ) ) همچو عيسى بر سرش گيرد فرات كايمنى از غرفه در آب حيات ( ( 1187 ) ) گفت احمد گر يقينش افزون بدى خود هوايش مركب وهامون شدى ( ( 1188 ) ) همچو من كه بر هوا راكب شدم در شب معراج مستصحب شدم ( ( 1189 ) ) گفت چون باشد سگ كور پليد جست او از خواب وخود را شير ديد ( ( 1190 ) ) نى چنان شيرى كه كس تيرش زند بل ز بيمش تيغ وپيكان بشكند ( ( 1191 ) ) كور بر اشكم رونده همچو مار چشمها بگشاد ودر باغ وبهار ( ( 1192 ) ) چون بود آن ، چون كه از چونى رهد در حياتستان بىچونى رسد ( ( 1193 ) ) گشت چونى بخش اندر لا مكان گرد خوانش جمله شيران چون سگان ( ( 1194 ) ) او ز بىچونى دهدشان استخوان در جنابت تن زن اين سوره مخوان ( ( 1195 ) ) تا ز چونى غسل نارى تو تمام هين برين مصحف منه كف اى غلام ( ( 1196 ) ) گر پليدم ور نظيفم اى شهان اين نخوانم ، پس چه خوانم در جهان ( ( 1197 ) ) تو مرا گويى كه از بهر ثواب غسل ناكرده مرو در حوض آب ( ( 1198 ) ) هر كه اندر حوض نايد پاك نيست وز برون حوض غير خاك نيست ( ( 1199 ) ) گر نباشد آبها را اين كرم كاو پذيرد مر خبث را دم به دم ( ( 1200 ) ) واى بر مشتاق وبر اميد او حسرتا بر حسرت جاويد او ( ( 1201 ) ) آب دارد صد كرم صد احترام كه پليدان را پذيرد والسلام ( ( 1202 ) ) اى ضياء الحق حسام الدين كه نور پاسبان توست از شر الطيور ( ( 1203 ) ) پاسبان توست نور وارتعاش اى تو خورشيد مستر از خفاش ( ( 1204 ) ) چيست پرده پيش روى آفتاب جز فروغ وشعشع وتيزى وتاب ( ( 1205 ) ) حجب اين خورشيد هم نور رب است بىنصيب از وى خفاش است وشب است < / شعر >

455