هر چه را كه سر راهش را بگيرد مىسوزاند وخاكسترش مىكند واز طرف ديگر پول همان موجود حيات بخش است كه به جهت اشتباه در شناخت آن ، ميليونها مزايا وعوامل حياتى در نطفه خفه ونابود مىگردد .
گمان نمىرود ياس مطلق در باره اصلاح واقعى كار وفعاليت پول ياس بجا ومنطقى بوده باشد ، زيرا سر وكار ما با انسانى است كه قدرت همه چيز را دارا است .
< شعر > ( ( 1066 ) ) آن خطاباتى كه گفت آن دم نبى گر زند بر شب برآيد از شبى ( ( 1067 ) ) روز روشن گردد آن شب چون صباح من نتانم باز گفت آن اصطلاح ( ( 1069 ) ) خود تو مىدانى كه آن آب زلال مىچه گويد با رياحين ونهال < / شعر > نوعى ديگر از سخن وجود دارد كه بدون صوت وحرف ، حتى بدون نياز به موج ، حياتىترين اثر را در مخاطبش به وجود مىآورد .
مردم سطح نگر سخن را همان حروف وكلمات مىدانند كه به وسيلهء موج از كسى يا چيزى به كس ديگر يا چيز ديگر منتقل مىشود . ونمىدانند كه سخن معمولى در تبديل موجوديت انسان نقشى بسيار ناچيز به عهده دارد .
زيرا انسانى كه موجوديت فعلى خود را حتى در پليدترين وضعى كه به خود پذيرفته است با يك عده امورى مستحكم كرده است كه آنها را به عنوان واقعيات تلقى نموده است ، عالىترين سخن ومنطقىترين كلام براى او جز مانند نسيمى كه بوزد واز پيش رويش عبور كند چيز ديگرى جلوه نمىكند . وبه قول جلال الدين :
< شعر > مرزبان را مشترى جز گوش نيست < / شعر > گاهى سخن چناناثر از پيش روى مخاطب مىگذرد كه گويى : پرندهء غير جالبى از فضا عبور مىكند . گاه ديگر مانند اين كه شخصيت مخاطب داراى هزار

421