برده وديگرى را مالك شناخت .
پول نشناسان چه بخندند ويا بگريند ، انسان نشناسان چه بخندند ويا بگريند ، نمىتوانند اين حقيقت را پوچ بشمارند كه : پول موقعى كه دو عنصر اساسى خود را از دست مىدهد ، خداى لا شعور وجامدى مىگردد كه تمام حيات وتحركات ومفيديت آنها را مىخشكاند . اين خداى لا شعور وجامدى است كه ساخته شدهء سود پرستى افراطى انسانها است وبقدرى با دست همين انسانها بقدرت مىرسد كه علم واخلاق وهنر ومذهب واقتصاد وحقوق وبه طور كلى همهء سرنوشت انسانها را در اختيار خود مىگيرد وحتى با آن قدرت كه انسانهاى ناتوان به او بخشيده‌اند ، به خوبى مىتواند از عهدهء پوچ كردن يا ساختن فلسفهء زندگى برآيد بنا بر اين پيش از آن كه مغز الكترونيك وماشين به طور عمومى به قول بعضىها انسان را مركب ناخود آگاه خود قرار بدهد ، موضوع پول پيش از قرون واعصار متمادى انسان را بردهء خود ساخته است . با اين حال ادعاى تكامل بشرى چه معنى خواهد داد ؟ تنها بردگان خداى لا شعور وجامد ( پول ) مىتوانند پاسخ بدهند .
انديشه هاى مربوط به اصلاح رابطهء پول وانسان مىبايست خيلى پيش از مباحث مربوط به سياست پول بيفتد تا دانسته شود كه آيا انسان را در مقابل حقيقت مطلق پول بايد قابل انعطاف ساخت يا پول را در مقابل انسان . اين است معناى آن بيت كه جلال الدين در بارهء پول مىگويد :
< شعر > اين سياه اسرار تن اسپيد را بت پرستانه بگير اى ژاژ خا همچو گور كافران پر دود ونار وز برون بربسته صد نقش ونگار همچو مال ظالمان بيرون جمال وز درونش خون مظلوم ووبال < / شعر > در بارهء پول هزاران كتاب نوشته مىشود وكرسىهاى استادى اشعال مىگردد وهزاران كنفرانسها داده مىشود كه پول چنين است وچنان است . يكى هم برنمىخيزد بگويد : بلى . . . وپول سوزاننده ترين آتشى است كه به جهت اشتباه در شناخت آن ،

420