88 - انكار ماوراى اين زندگانى شبيه به انكار همان جنين است كه نمىبيند مىگويد : « نمىبينم پس نيست » .
< شعر > اين گمان بد بدانجا بر كه تو مىشوى در پيش همچون خود دو تو < / شعر > 89 - موقعى به خودتان بد بين وبد گمان باشيد كه در مقابل انسانى مانند خود زانوى تسليم بر زمين مىزنيد .
90 - < شعر > چون كسى را خار در پايش خلد پاى خود را بر سر زانو نهد با سر سوزن همىجويد سرش ور نيابد مىكند با لب ترش خار در پا شد چنين دشوار ياب خار در دل چون بود وا ده جواب خار دل را گر بديدى هر خسى كى غمان را راه بودى بر كسى كس به زير دمّ خر خارى نهد خر نداند دفع آن بر مىجهد برجهد آن خار محكمتر كند عاقلى بايد كه بر مركز تند قبضها زندان شده است وچار ميخ قبض بيخ است وبرآرد شاخ بيخ پيش از آن كاين قبض زنجيرى شود اين كه دل گير است پاگيرت شود رنج معقولت شود محسوس وفاش تا نگيرى اين اشارت را بلاش در معاصى قبضها دل گير شد قبضها بعد از اجل زنجير شد نعط من اعرض هنا عن ذكرنا عيشة ضنكا ونحشر بالعمى < / شعر > 91 - عقده هاى روانى نخست در ادراكات ذهنى به صورت موجهاى آشفته است ، سپس در روان وسطوح مختلف آن رسوب مىكند ومنشأ اختلالات واندوه هاى روانى مىگردد ، بدين ترتيب عقده هاى دل گير پايگيرت مىگردد وبه صورت ريشه ها در مىآيد وشاخ وبرگها به وجود مىآورد واگر اين عقده ها در اين زندگانى حل نگشت ، تا روز رستاخيز دست وپاى روح را مىبندد .
< شعر > حافظان را گر نبينى اى عيار اختيارت را ببين بىاختيار روى در انكار حافظ برده اى نام تهديدات نفسش كرده اى < / شعر >

35