إسم الكتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى ( عدد الصفحات : 636)

استدعاى امير ترك مخمور مطرب را به وقت صبوح ومعنى حديث ان لله تعالى شراباً اعده لاوليائه اذا شربوا سكروا واذا سكروا طابوا الخ وقوله تعالى ان الابرار يشربون من كأس كان مزاجها كافوراً < شعر > مىدر خم اسرار از آن مىجوشد تا هر كه مجرد است از آن مىنوشد اين مىكه تو مىخورى حرام است ما مىنخوريم جز حلالى جهد كن تا ز نيست هست شوى واز شراب خداى مست شوى ( ( 643 ) ) اعجمى تركى سحر آگاه شد وز خمار خمر مطرب خواه شد ( ( 644 ) ) مطرب جان مونس مستان بود نقل وقوت وقوّت مست آن بود ( ( 645 ) ) مطرب ايشان را سوى مستى كشد باز مستى از دم مطرب چشد ( ( 646 ) ) آن شراب حق بدان مطرب برد وين شراب من از اين مطرب چرد ( ( 647 ) ) هر دو گر يك نام دارد در سخن ليك فرق است اين حسن تا آن حسن ؟
( ( 648 ) ) اشتباهى هست لفظى در ميان ليك خود كو آسمان كو ريسمان ( ( 649 ) ) اشتراك لفظ دايم رهزن است اشتراك گبر ومؤمن در تن است ( ( 650 ) ) جسمها چون كوزه هاى بسته سر تا كه در هر كوزه چبود درنگر ( ( 651 ) ) كوزهء اين تن پر از آب حيات كوزهء آن تن پر از زهر ممات ( ( 652 ) ) گر به مظروفش نظر دارى شهى ور به ظرفش عاشقى تو گم رهى ( ( 653 ) ) لفظ را مانندهء اين جسم دان معنىاش در اندرون مانند جان ( ( 654 ) ) ديدهء تن دايماً تن بين بود ديدهء جان جان پر فن بين بود ( ( 655 ) ) پس ز نقش لفظهاى مثنوى صورتش ضال است وهادى معنوى ( ( 656 ) ) در نبى فرمود كاين قرآن ز دل هادى بعضى وبعضى را مضل ( ( 657 ) ) الله الله چون كه عارف گفت مى پيش عارف كى بود معدوم شيئى ( ( 658 ) ) فهم تو چون بادهء شيطان بود كى تو را فهم مىرحمان بود ( ( 659 ) ) اين در انبازند مطرب با شراب اين بران وآن برين دارد شتاب ( ( 660 ) ) پر خماران از دم مطرب چرند مطربانشان سوى ميخانه برند < / شعر >

247