< فهرس الموضوعات > گريز از هشيارى و اختيار در مقامات والاى تكامل ، بايستى با انگيزگى طبيعت كمال جوى روح انجام بگيرد ، نه با وسائل تخديرى و مصنوعى براى آسايش طلبى .
< / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > مطلب يكم - گريز از هشيارى و اختيار به بىهوشى و بىخودى < / فهرس الموضوعات > در بارهء اختيار تخطئه مىكنيم ، آيا وجدان يا خود روح را نمىساييم ، آيا اين ساييدن مداوم ، روح را زخمى نمىكند ؟ آرى ؟ روح ساييده مىشود وزخمى مىگردد وبا از دست دادن تدريجى « سلطه ونظارت شخصيت به دو قطب مثبت ومنفى كارها » لاغر ونحيف مىگردد .
گريز از هشيارى واختيار در مقامات والاى تكامل ، بايستى با انگيزگى طبيعت كمال جوى روح انجام بگيرد ، نه با وسائل تخديرى ومصنوعى براى آسايش طلبى .
جلال الدين در ابيات فوق دو مطلب بسيار مهم ويك نتيجه پر ارزش را گوشزد مىكند كه قابل توجه جدى است :
مطلب يكم - گريز از هشيارى واختيار به بىهوشى وبىخودى اين مسئله كه آيا هوش وتعقل واحساس واختيار به سود آدمى بوده است يا نه ؟ در مغرب زمين هم مانند مشرق زمين سخت مورد بحث ومشاجره بوده وهست . گروهى معتقدند كه هر چه هشيارى وتعقل واختيار بشر رو به افزونى مىرود ، به دردهاى او اضافه مىشود ودر قفسهاى تنگ وتاريكتر محبوس مىگردد .
گروه ديگر مىگويند : هشيارى وتعقل واختيار عالىترين وبا ارزشترين

149