در مورد ديگران از قرآن مجيد مىگويد :
« إِنَّ هذا لَفِي اَلصُّحُفِ اَلأُولى صُحُفِ إِبْراهِيمَ ومُوسى 87 : 18 - 19 . » [1] ( اين كه گفتيم در كتب آسمانى گذشته آمده است : كتب آسمانى ابراهيم وموسى ) نتيجهء ملاحظات فوق اين است كه :
1 - دين الهى كه براى پيامبران نازل شده است ، يك حقيقت وآن بيان وتوجيه فطرت آدمى به كمال مطلوب دنيوى واخروى است .
2 - وظايف مقررهء مخصوصى براى امتهاى پيامبران براى آزمايش آنان وضع شده بود ، مانند عبادات مخصوص كه خصايص آن امتها ايجاب مىكرده است .
3 - اديان گذشته به وسيلهء سود جوئى پيروان ظاهرى ورقابت ولجاجت وخود پرستىها منحرف وكتابهاى آسمانى آنها دستخوش تغيرات ناسزا گشته است . دين مقدس اسلام همان دين ابدى الهى است كه بر بشريت تبليغ شده وتحريف وتمايلات نمىتواند راهى به آن پيدا كند .
دليل دوم - استحكام عقايد وقوانين اسلامى كه دين خالص از آلودگىها است ما در اين مباحث به تفصيل زياد در بارهء استحكام عقايد وقوانين اسلامى پردازيم ، زيرا خوشبختانه در سالهاى اخير با تحقيق در هر يك از امور مزبوره با ديدگاه هاى گوناگون ، منطقى وفطرى بودن دين اسلام وكفايت او براى همه جوامع تا ابد ، روشن شده است .
ما مقدارى از آنها را به طور واضح وروشن متذكر مىشويم ومقدارى ديگرى را مىتوانيد در مقدمهء همين مجلد در ابيات پايدار جلال الدين كه مضامين قرآن وعقل سليم وجدان است ملاحظه فرماييد .
1 - خداوند است كه آفريننده مطلق جهان هستى وحافظ قوانين حاكم بر هستى وجارى كنندهء نور وجود به موجودات است .

[1] سوره الاعلى ، آيهء 18 و 19 . .

112