است كه براى هر امتى به طور مخصوص مقرر گشته بود نه اين كه اديان با سير تكاملى اجتماعات رو به تكامل مىرود چنانكه بعضى از مردم گمان مىكنند وروى آن گمان غير واقع گروه ها وعقايد به وجود مىآورند ، آيهء زير اين مسئله را توضيح مىدهد .
« إِنَّا أَنْزَلْنَا اَلتَّوْراةَ فِيها هُدىً ونُورٌ يَحْكُمُ بِهَا اَلنَّبِيُّونَ اَلَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هادُوا واَلرَّبَّانِيُّونَ واَلأَحْبارُ 5 : 44 . . . وقَفَّيْنا عَلى آثارِهِمْ بِعِيسَى اِبْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْه مِنَ اَلتَّوْراةِ وآتَيْناه اَلإِنْجِيلَ فِيه هُدىً ونُورٌ ومُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْه مِنَ اَلتَّوْراةِ وهُدىً ومَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ 5 : 46 . . . وأَنْزَلْنا إِلَيْكَ اَلْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْه مِنَ اَلْكِتابِ ومُهَيْمِناً عَلَيْه فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ الله ولا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ عَمَّا جاءَكَ مِنَ اَلْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ شِرْعَةً ومِنْهاجاً ولَوْ شاءَ الله لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً ولكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي ما آتاكُمْ فَاسْتَبِقُوا اَلْخَيْراتِ 5 : 48 . . . » [1] ( ما تورات را فرستاديم ، هدايت نور در آن بود ، پيامبرانى كه به يهود اسلام آورده بودند ( پذيرفته بودند ) وعلماى ربانى وروحانيونشان مطابق آن تورات حكم مىكردند . . . ودنبال آنان عيسى بن مريم را مبعوث كرديم كه در حالى كه توراتى را كه پيش از او نازل شده بود ، تصديق مىكرد وانجيل را به عيسى داديم كه هدايت ونور در آن بود وتورات را تصديق مىكرد وداراى هدايت ونور وپندى براى مردم با تقوا بود . . . وقرآن را بر حق به تو نازل كرديم كتابى را كه پيش از آن نازل شده بود تصديق ونظارت مىنمود . پس ميان آنان بر طبق آن چه كه خدا فرستاده است حكم كن ودر بارهء دين حق كه به تو آمده است از هوا وهوس آنان پيروى منما ، ما براى هر يك از امم راه وروشى داده‌ايم واگر خداوند مىخواست ، همهء راه وروش امتها را متحد مىساخت ، ولى اختلاف در آن راه وروشها براى آزمايش در چيزى است كه به آنها داده است ، به خيرات سبقت بورزيد . . . )

[1] سوره المائده ، آيهء 44 و 46 و 48 . .

111