< فهرس الموضوعات > روايت < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > اصحاب كهف < / فهرس الموضوعات > روايت « النوم اخ الموت ، و اهل الجنة لا ينامون و لا يموتون . » [1] ( خواب برادر مرگ است و بهشتيان نه مىخوابند و نه مىميرند . ) < شعر > ( ( 403 ) ) كاش چون اصحاب كهف آن روح را حفظ كردى يا كه كشتى نوح را < / شعر > اصحاب كهف اصحاب كهف مطابق تفاسير ، چند نفر از مردان با ايمان دورانهاى گذشته بودند ، گفته مىشود : در دورهء دقيانوس زندگى مىكردند ، اين پادشاه مردم را از ايمان به خدا باز مىداشت ، اين چند نفر كه به اصحاب كهف معروف شده‌اند ، خود را آماده مىسازند كه با پادشاه مخالفت ورزيده ايمان خود را ظاهر نمايند ، و در اين راه هر گونه شكنجه و مشقت را تحمل نمايند ، اينان در حضور دقيانوس حاضر شده گفتند : خداى ما خدايى است كه زمين و آسمانها را آفريده است ، و ما به جز او خدايى را قبول نخواهيم كرد ، زيرا در مقابل خداى حقيقى پرستيدن يك موجود ديگر تجاوز از حق و حقيقت است ، و اين مردم كه خدايان متعدد را مىپرستند ، كوچكترين دليلى بر كار خود ندارند ، سپس رئيس اين دسته ( ابن عباس مىگويد : نام او تمليخا بوده است ) به گروه خود مىگويد : اكنون كه از اين منحرف شدگان و پرستندگان خدايان متعدد كناره جويى كرديد ، برويم در غارى سكونت نماييم ، خداى شما در اين غار از رحمت خود شما را بىنياز خواهد كرد ، و آنان در مغاره در يك حالت روانى بودند ، كه اگر ( اى پيامبر ما ) تو مىديدى گمان مىكردى آنان بيدارند ، در صورتى كه آنها در خواب بودند ، به طورى كه اگر از وضع آنان دقيقا مطلع مىگشتى ، از دهشت انگيز بودن آن حادثه فرار مىكردى .

[1] كنوز الحقائق ، ص 141 . .

188