قصهء هلاك كردن باد در عهد هود عليه السلام قوم عاد را < شعر > ( ( 854 ) ) هود گرد مؤمنان خط مىكشيد ( 1 ) نرم مىشد باد كانجا مىرسيد ( ( 855 ) ) هر كه بيرون بود ز ان خط جمله را پاره پاره مىگسست اندر هوا ( ( 856 ) ) همچنين شيبان راعى مىكشيد گرد بر گرد رمه خطى پديد ( ( 857 ) ) چون به جمعه مىشد او وقت نماز تا نيارد گرگ آن جا ترك تاز ( ( 858 ) ) هيچ گرگى در نرفتى اندر آن گوسپندى هم نگشتى ز ان نشان ( ( 859 ) ) باد حرص گرگ و حرص گوسپند دائره مرد خدا را بود بند ( ( 860 ) ) همچنين باد اجل با عارفان نرم و خوش همچون نسيم بوستان ( ( 861 ) ) آتش ابراهيم را دندان نزد چون گزيده حق بود چونش گزد ؟
( ( 862 ) ) آتش شهوت نسوزد اهل دين ياغيان را برده تا قعر زمين ( ( 863 ) ) موج دريا چون به امر حق بتاخت اهل موسى را ز قبطى واشناخت ( 2 ) ( ( 864 ) ) خاك قارون را چو فرمان در رسيد باز رو تختش به قعر خود كشيد ( ( 865 ) ) آب و گل چون از دم عيسى چريد بال و پر بگشاد و مرغى شد پريد از دهانت چون بر آمد حمد حق مرغ جنت سازدش رب الفلق ( ( 866 ) ) هست تسبيحت به جاى آب و گل مرغ جنت شد ز نفع صدق دل ( ( 867 ) ) كوه طور از نور موسى شد به رقص صوفئى كامل شد و رست او ز نقص < / شعر >

( 1 ) هود پيامبرى از نژاد عاد بوده به همين مردم عادى مبعوث شده آنها را دعوت بسوى خدا كرد . ولى در مقابل او مقاومت كرده مىگفتند خدايان ما در روح تو تصرف كرده و اختلال روانى پيدا كرده‌اى و هر گونه آيه‌اى كه براى اثبات پيامبرى خويش آورد آنان انكار كردند . و لجاجت خود را افزودند . . ( 2 ) قبط نژاد مصريان . .

395